Wednesday, October 26, 2011
Thursday, October 6, 2011
ကမာၻ႔လူရမ္းကားႀကီး တရုတ္ရဲ႕ ၂၁ ရာစု က်ဳးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕ေရး မဟာဗ်ဴဟာမွာ ပထမ ပစ္မွတ္က ျမန္မာျပည္
ပကတိျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြအေပၚ အေျခခံထားတဲ့ အနာဂတ္ ခန္႔မွန္းခ်က္တခုကို ေလ့လာ မွတ္သားမိသေလာက္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို အေနာက္အုပ္စုႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြကလည္း ႀကိဳတင္ တြက္ဆ ထားၿပီးျဖစ္သလို ျမန္မာ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း သိထားၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
၂ဝ၁၃ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖတ္ၿပီး တရုတ္ဘက္ကို ပို႔လႊတ္မယ့္ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းက ၿပီးပါမယ္။ ပိုက္လိုင္းတေလွ်ာက္ အျမန္မီးရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္ဖို႔ကလည္း ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းထဲမွာ ကုန္သြယ္ေရးကိစၥလို႔ နာမည္ေပးထားတာ ရွိပါတယ္။ အာဖရိကတိုက္ တတိုက္လံုးနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကလာတဲ့ ေရနံေတြအျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဂက္စ္ေတြဟာ အဲဒီ ပိုက္လိုင္းေတြကေန တရုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ထဲကို သယ္ယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ အနည္းဆံုး ၈ဝ % ျဖစ္ေနေတာ့ အင္မတန္ တန္ဖိုးႀကီးမားတာေၾကာင့္ တရုတ္က ဒီကိစၥမွာ နည္းနည္းေလးမွ အထိအခိုက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာင္စာ စြမ္းအင္ စျပတ္တာနဲ႔ တရုတ္စီးပြားေရး ပ်က္စီးရာက အစျပဳၿပီး လူထုအံုႂကြမႈေတြ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ႀကီးထြား ေပါက္ကြဲလာတဲ့အခါ တရုတ္တျပည္လံုး ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၂ဝ၁၉ မွာ ၿပီးမယ္ဆိုတဲ့ ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုေရကာတာကို တရုတ္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုင္တြယ္ေမာင္းႏွင္ၿပီး ႏွစ္ ၃ဝ ျပည့္ၿပီးရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လႊဲေျပာင္းဖို႔ (BOT agreement – Build, Operate, Transfer) စာခ်ဳပ္မွာ ရွိပါတယ္။ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔က သိပ္အဓိကက်တာေၾကာင့္ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းမၿပီးခင္ တည္ေဆာက္ဆဲကာလမွာ ဆည္တည္ေဆာက္တာကို ကာကြယ္ဖို႔ဆိုၿပီး တရုတ္ စစ္တပ္က နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္လို႔ မရရင္ေတာ့ ေျဗာင္က်က် ဝင္ေရာက္ မလာဘူးလို႔လည္း မေျပာႏိုင္ပါ။ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ျမန္ဆန္သြားေအာင္ ေနျပည္ေတာ္ဘက္မွာဆို ေလယာဥ္ ဆင္းတက္လို႔ရတဲ့ ကားလမ္းက်ယ္ႀကီးေတြကလည္း အဆင္သင့္ ရွိေနသလို ျဖစ္သြားပါတယ္။
အိႏိၵယသမုဒၵရာဘက္က တရုတ္ကုန္တင္သေဘၤာေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းျပဳၿပီး
၂၁ ရာစုႏွစ္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတင္ ရပ္သြားမွာ မဟုတ္ဘဲ က်န္တဲ့ အာဆီယံႏိုင္ငံ အားလံုးကို ၿခိမ္းေျခာက္လႊမ္းမိုးၿပီး ေနာက္ထပ္ က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ Spratly ကြၽန္းစုကို သိမ္းပိုက္ ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ထဲက ကြၽန္းငယ္ေပါင္း ၄၅ ကြၽန္းေလာက္ရွိတဲ့ Spratly ကြၽန္းစုဟာ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ေတြ အေျမာက္အျမား ထြက္ႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္၊ ဘရူႏိုင္း၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ တရုတ္တို႔က ဒီကြၽန္းစုကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျငင္းပြားေနပါတယ္။ ဒါကို အင္အားသံုး ေျဖရွင္းမွ ရႏိုင္မယ္လို႔ တရုတ္က တြက္ဆထားပါတယ္။
ဒါဟာ တရုတ္ရဲ႕ အေရွ႕နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာဗ်ဴဟာ အၾကမ္းထည္ပါ။ အိႏိၵယႏိုင္ငံကို ၾကားညွပ္မယ့္ ေတာင္အာရွ မဟာဗ်ဴဟာနဲ႔ ေတာင္-ေျမာက္ ကိုးရီးယားကြၽန္းဆြယ္တခုလုံးကို သိမ္းပိုက္မယ့္ အေရွ႕ေျမာက္ မဟာဗ်ဴဟာတို႔ကလည္း အသီးသီး ရွိၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အစိုးရဟာ ႏွစ္ ၅ဝ ကေန ႏွစ္ ၁ဝဝ ႏွစ္ရွည္ စီမံကိန္းေတြအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာ ထားရွိ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ လက္ရွိတရုတ္ဟာ အခုဆိုရင္ မွန္းထားတာထက္ ပိုမိုျမန္ဆန္ၿပီး ခ်မ္းသာလာလို႔ အရွိန္ ပိုေကာင္းလာေနပါတယ္။
တရုတ္ဟာ ၂၁ ရာစု မဟာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ နယ္ေျမခ်ဲ႕ထြင္သိမ္းပိုက္ႏိုင္ေရးမွာ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခု ၾကာေအာင္ သူတို႔ အကုန္အက်ခံ လက္သပ္ေမြးထားတဲ့ ျမန္မာျပည္ကေန စတင္ေျခလွမ္းေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိပ္လိုအပ္လာရင္ ဒီထက္မက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ဖို႔ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္ၿပီဆိုရင္လည္း တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ ဘာမွဂရုစိုက္မွာ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရမွာ အေျပာတမ်ဳိး အလုပ္တမ်ဳိး လုပ္တဲ့အက်င့္၊ ေျဗာင္လိမ္တဲ့အက်င့္၊ အႏိုင္က်င့္လိုတဲ့အက်င့္၊ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လုပ္တဲ့အက်င့္၊ ေက်းဇူးကန္းတဲ့ အက်င့္၊ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့တာကို မရွက္မေၾကာက္တဲ့အက်င့္၊ ဝန္မခံဘဲ ဆင္ေျခဆင္လက္ အလြန္မ်ားတဲ့အက်င့္၊ လူမိုက္ေမြးတဲ့အက်င့္ စတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေပါင္းစံု ရွိေနတာ တကမာၻလံုး သိေနၾကပါတယ္။ ဒီလုိရမ္းကား လာေနတာကို တကမာၻလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ဝိုင္းတိုက္ရမယ့္အျဖစ္ပါ။ ကမာၻႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ စိုေျပေအာင္ တကမာၻလံုးက ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္ အျခားတဘက္မွာေတာ့ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရဟာ သူ႔လိုဘကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ကမာၻႀကီးကို ဖ်က္ဆီးေနပါတယ္။
တေန႔က Facebook မွာ မိတ္ေဆြတဦးက အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ကိုးကားခ်က္တခုကို ေဖာ္ျပလာပါတယ္။
The world will not be destroyed by those who do evil, but by those who watch them without doing anything.
Elbert Einstein
လူဆိုးလူရမ္းကားေတြေၾကာင့္ ကမာၻႀကီးက ပ်က္ဆီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတို႔ရမ္းကားေနတာကို ဘာမွဝင္မတား၊ မႏွိပ္ကြပ္ဘဲ ၾကည့္ေနသူေတြေၾကာင့္သာ ကမာၻႀကီး ပ်က္စီးရပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တို႔ဟာ ကမာၻႀကီးပ်က္သြားမွ လိုက္ျပင္ရမယ့္အစား လူရမ္းကားေတြ ကမာၻကို မဖ်က္ဆီးခင္ သူတို႔ကို တားျမစ္ႏွိပ္ကြပ္တာက ပိုၿပီး လြယ္ကူသက္သာပါလိမ့္မယ္။ ကဲ.. က်ေနာ္တို႔ ဒီလူရမ္းကားေတြကို ဘယ္လို တားဆီးႏိုင္ၾကမလဲ။
http://www.yeyintnge.com/2011/10/blog-post_550.html မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
လြင္ေအာင္စိုး
၄-၁ဝ-၂ဝ၁၁
၂ဝ၁၃ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖတ္ၿပီး တရုတ္ဘက္ကို ပို႔လႊတ္မယ့္ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းက ၿပီးပါမယ္။ ပိုက္လိုင္းတေလွ်ာက္ အျမန္မီးရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္ဖို႔ကလည္း ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းထဲမွာ ကုန္သြယ္ေရးကိစၥလို႔ နာမည္ေပးထားတာ ရွိပါတယ္။ အာဖရိကတိုက္ တတိုက္လံုးနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကလာတဲ့ ေရနံေတြအျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဂက္စ္ေတြဟာ အဲဒီ ပိုက္လိုင္းေတြကေန တရုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ထဲကို သယ္ယူမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ အနည္းဆံုး ၈ဝ % ျဖစ္ေနေတာ့ အင္မတန္ တန္ဖိုးႀကီးမားတာေၾကာင့္ တရုတ္က ဒီကိစၥမွာ နည္းနည္းေလးမွ အထိအခိုက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာင္စာ စြမ္းအင္ စျပတ္တာနဲ႔ တရုတ္စီးပြားေရး ပ်က္စီးရာက အစျပဳၿပီး လူထုအံုႂကြမႈေတြ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ႀကီးထြား ေပါက္ကြဲလာတဲ့အခါ တရုတ္တျပည္လံုး ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၂ဝ၁၉ မွာ ၿပီးမယ္ဆိုတဲ့ ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုေရကာတာကို တရုတ္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ကိုင္တြယ္ေမာင္းႏွင္ၿပီး ႏွစ္ ၃ဝ ျပည့္ၿပီးရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လႊဲေျပာင္းဖို႔ (BOT agreement – Build, Operate, Transfer) စာခ်ဳပ္မွာ ရွိပါတယ္။ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔က သိပ္အဓိကက်တာေၾကာင့္ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းမၿပီးခင္ တည္ေဆာက္ဆဲကာလမွာ ဆည္တည္ေဆာက္တာကို ကာကြယ္ဖို႔ဆိုၿပီး တရုတ္ စစ္တပ္က နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားမႈေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္လို႔ မရရင္ေတာ့ ေျဗာင္က်က် ဝင္ေရာက္ မလာဘူးလို႔လည္း မေျပာႏိုင္ပါ။ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ျမန္ဆန္သြားေအာင္ ေနျပည္ေတာ္ဘက္မွာဆို ေလယာဥ္ ဆင္းတက္လို႔ရတဲ့ ကားလမ္းက်ယ္ႀကီးေတြကလည္း အဆင္သင့္ ရွိေနသလို ျဖစ္သြားပါတယ္။
အိႏိၵယသမုဒၵရာဘက္က တရုတ္ကုန္တင္သေဘၤာေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔ အေၾကာင္းျပဳၿပီး
၂၁ ရာစုႏွစ္ တရုတ္က်ဴးေက်ာ္မႈက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတင္ ရပ္သြားမွာ မဟုတ္ဘဲ က်န္တဲ့ အာဆီယံႏိုင္ငံ အားလံုးကို ၿခိမ္းေျခာက္လႊမ္းမိုးၿပီး ေနာက္ထပ္ က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ Spratly ကြၽန္းစုကို သိမ္းပိုက္ ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္တရုတ္ ပင္လယ္ထဲက ကြၽန္းငယ္ေပါင္း ၄၅ ကြၽန္းေလာက္ရွိတဲ့ Spratly ကြၽန္းစုဟာ ေရနံနဲ႔ ဂက္စ္ေတြ အေျမာက္အျမား ထြက္ႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္၊ မေလးရွား၊ ဗီယက္နမ္၊ ဘရူႏိုင္း၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ တရုတ္တို႔က ဒီကြၽန္းစုကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အျငင္းပြားေနပါတယ္။ ဒါကို အင္အားသံုး ေျဖရွင္းမွ ရႏိုင္မယ္လို႔ တရုတ္က တြက္ဆထားပါတယ္။
ဒါဟာ တရုတ္ရဲ႕ အေရွ႕နဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာဗ်ဴဟာ အၾကမ္းထည္ပါ။ အိႏိၵယႏိုင္ငံကို ၾကားညွပ္မယ့္ ေတာင္အာရွ မဟာဗ်ဴဟာနဲ႔ ေတာင္-ေျမာက္ ကိုးရီးယားကြၽန္းဆြယ္တခုလုံးကို သိမ္းပိုက္မယ့္ အေရွ႕ေျမာက္ မဟာဗ်ဴဟာတို႔ကလည္း အသီးသီး ရွိၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ဟာ ၂၁ ရာစု မဟာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ နယ္ေျမခ်ဲ႕ထြင္သိမ္းပိုက္ႏိုင္ေရးမွာ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခု ၾကာေအာင္ သူတို႔ အကုန္အက်ခံ လက္သပ္ေမြးထားတဲ့ ျမန္မာျပည္ကေန စတင္ေျခလွမ္းေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိပ္လိုအပ္လာရင္ ဒီထက္မက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ဖို႔ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္ၿပီဆိုရင္လည္း တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ ဘာမွဂရုစိုက္မွာ မဟုတ္ပါ။ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရမွာ အေျပာတမ်ဳိး အလုပ္တမ်ဳိး လုပ္တဲ့အက်င့္၊ ေျဗာင္လိမ္တဲ့အက်င့္၊ အႏိုင္က်င့္လိုတဲ့အက်င့္၊ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္လုပ္တဲ့အက်င့္၊ ေက်းဇူးကန္းတဲ့ အက်င့္၊ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့တာကို မရွက္မေၾကာက္တဲ့အက်င့္၊ ဝန္မခံဘဲ ဆင္ေျခဆင္လက္ အလြန္မ်ားတဲ့အက်င့္၊ လူမိုက္ေမြးတဲ့အက်င့္ စတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေပါင္းစံု ရွိေနတာ တကမာၻလံုး သိေနၾကပါတယ္။ ဒီလုိရမ္းကား လာေနတာကို တကမာၻလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ဝိုင္းတိုက္ရမယ့္အျဖစ္ပါ။ ကမာၻႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ စိုေျပေအာင္ တကမာၻလံုးက ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္ အျခားတဘက္မွာေတာ့ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအစိုးရဟာ သူ႔လိုဘကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ကမာၻႀကီးကို ဖ်က္ဆီးေနပါတယ္။
တေန႔က Facebook မွာ မိတ္ေဆြတဦးက အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ကိုးကားခ်က္တခုကို ေဖာ္ျပလာပါတယ္။
The world will not be destroyed by those who do evil, but by those who watch them without doing anything.
Elbert Einstein
လူဆိုးလူရမ္းကားေတြေၾကာင့္ ကမာၻႀကီးက ပ်က္ဆီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတို႔ရမ္းကားေနတာကို ဘာမွဝင္မတား၊ မႏွိပ္ကြပ္ဘဲ ၾကည့္ေနသူေတြေၾကာင့္သာ ကမာၻႀကီး ပ်က္စီးရပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တို႔ဟာ ကမာၻႀကီးပ်က္သြားမွ လိုက္ျပင္ရမယ့္အစား လူရမ္းကားေတြ ကမာၻကို မဖ်က္ဆီးခင္ သူတို႔ကို တားျမစ္ႏွိပ္ကြပ္တာက ပိုၿပီး လြယ္ကူသက္သာပါလိမ့္မယ္။ ကဲ.. က်ေနာ္တို႔ ဒီလူရမ္းကားေတြကို ဘယ္လို တားဆီးႏိုင္ၾကမလဲ။
http://www.yeyintnge.com/2011/10/blog-post_550.html မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
လြင္ေအာင္စိုး
၄-၁ဝ-၂ဝ၁၁
Thursday, September 29, 2011
ေနာ္အုန္းလွႏွင့္အဖဲြ႕ န၀ေဒးရုပ္ရွင္ရံုအနီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္ပြား
ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈ ေလးႏွစ္ေျမာက္ ျဖစ္တဲ့ ယေန႕ေန႕လည္မွာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္တ၀ိုက္ လႈပ္ရွားမႈ တခ်ဳိ႕ျဖစ္ေပၚခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။ တူညီ၀တ္စံု ၀တ္ဆင္ထားသူ ၁၀၀ ခန္႕ဟာ ေျမာက္ဥကၠလာကေန ရန္ကုန္ၿမဳိ႕လယ္ကို သြားေရာက္ စုေ၀းလႈပ္ရွားဖုိ႕ အသြားမွာ လံုၿခံဳေရးေတြေရာက္ရွိတားဆီးခဲ့တာလို႕လည္း သိရပါတယ္။
”ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး တီရွပ္ဆင္တူ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္က လူစုၿပီး ၿမဳိ႕ထဲကို ခ်ီတက္ဖို႕ လုပ္ေနတာဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လံုၿခံဳေရး ရဲကားေတြ ေရာက္လာၿပီး ပိတ္တားၾကတာ” လို႕ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ေျမာက္ဥကၠလာ န၀ေဒးလမ္းဆံု၊ န၀ေဒး ရုပ္ရွင္အနီးမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေျခအေနကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသူတဦးက ေျပာျပပါတယ္။
လံုၿခံဳေရးရဲကား (၇)စီးခန္႕ လာေရာက္တာဆီးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး စုစုေပါင္း လံုၿခံဳေရးအင္အား ၃၀၀ နီးပါးရွိတယ္လို႕လည္း သိရပါတယ္။ စုေပါင္းလႈပ္ရွားဖို႕ လူစုၿပီး ၿမဳိ႕ထဲသြားဖို႕ ကားေတြေပၚ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္မွာ လံုၿခံဳေရးေတြက ၀ိုင္း၀န္းပိတ္ဆို႕လိုက္တာ ျဖစ္ၿပီး ေရွ႕ဆက္တိုးခြင့္မရေအာင္ အင္အားအျပည့္နဲ႕ တားျမစ္တဲ့ အျပင္ လူ ၃ေယာက္တတဲြ ၄ ေယာက္တတဲြ လူစုခဲြေစခဲ့တယ္လို႕လည္း သိရပါတယ္။
စုေ၀းလႈပ္ရွားသူေတြက....ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး (၄)ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ေန႕မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ဖို႕ကိစၥနဲ႕၊ ဧရာ၀တီအေရးကိစၥ စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုဖို႕ ျဖစ္တယ္လို႕လည္း သိရၿပီး အင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ယခုလႈပ္ရွားသူေတြထဲကို ေနာ္အုန္းလွ က ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။
လက္ရွိအခ်ိန္အထိ အေျခအေနေတြဟာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တာမရွိပဲ ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းလုစုခဲြခဲ့ၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ ေနာက္ထက္ ဒီလို လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြ တျခားအဖဲြ႕၊ တျခားေနရာေတြမွာ ဆက္ျဖစ္လာႏိုင္ေျခရွိတယ္လို႕လည္း ခန္႕မွန္းေျပာဆိုေနတာေတြရွိေနပါတယ္။
(ရန္ကုန္အထူးသတင္းေထာက္)
Monday, September 19, 2011
ေလာက္ေကာင္မ်ားသို႔
ေမာင္ကိုဦး
အခုတေလာ (ပိုတိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြေနာက္ပိုင္း၊ နအဖ တျဖစ္လဲ အစိုးရသစ္ အာဏာဆက္တည္ၿမဲ သြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီမိုကေရစီသမားပါလို႕ ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားသူေတြထဲမွာ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြႀကီးကို ၿပဳိကဲြေစေအာင္၊ အခ်င္းခ်င္းေသြးကဲြေအာင္၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႕ လူထုအၾကား သို႕ေလာသို႕ေလာ အထင္မွားေအာင္ အကြက္က်က် သပ္လွ်ဳိထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္တဲ့ နအဖ အာဏာပိုင္ေတြ သေဘာေခြ႕ မေနာေတြ႕ေစမယ့္ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ပစ္စာေတြ၊ အေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္ေပၚလာတာကို စိ္တ္မသက္သာဖြယ္ ေတြ႕ျမင္လာရပါတယ္။ (ေစတနာမွန္နဲ႕ တင္ျပေဆြးေႏြးသူမ်ားကို မဆိုလိုပါ)
အထူးသျဖင့္ေတာ့ တခ်ိန္က(၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြကာလအထိ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီမိုကေရစီမိခင္လိုတမ်ဳိး၊ သူရဲေကာင္း လိုတသြယ္၊ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္တဖံု၊ ဦးေခါင္းေပၚတင္ထားမတတ္ ေျပာဆိုခဲ့သူေတြ၊ ေဒၚစုအရိပ္ကို တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ သြယ္၀ိုက္ ျဖစ္ေစ ခိုလႈံ စားေသာက္ေနသူေတြကိုယ္တိုင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဓိကထားျပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္လာတာေတြကို ေတြ႕ျမင္လာရျခင္းပါပဲ။
ထူးျခားတာက အရင္တုန္းက (တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ထြက္လာေပမယ့္)မေျပာခဲ့ဘဲ ေဒၚစုထြက္လာမွဘာလို႕ေျပာၾကတာလဲ။ ၂၃ႏွစ္လံုးလံုး တိုက္ပဲြေပ်ာ္လိုလို၊ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတာ္လွန္ေရးသမားလိုလို အေရၿခံဳခဲ့ၾကသူေတြက အခုမွ ပဲြလန္႕တုန္း ဖ်ာခင္းတဲ့ကိစၥဟာ ရိုးသားရဲ႕လားလို႕ ေတြးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ နအဖ ေျခကုပ္ခိုင္သြားၿပီလို႕ ယူဆျပီး ဘက္ေျပာင္းခ်င္လို႕လား၊ ၿခံခုန္ေကာင္းေအာင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တာလား။ က်ားရိုးေသြးတိုက္တာပဲ ခံလိုက္ရ လို႕လား။ မူလကတည္းက ဒီအႀကံနဲ႕ ဒီလိုရံခဲ့ၾကတာလား။ ဒီလိုေရးသားေျပာဆိုတာေတြဟာ ရိုးသားမႈ ရွိရဲ႕လား၊ လိပ္ျပာလံုရဲ႕လား ဆိုတာကိုေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ့္မ်က္ေစ့ကိုယ္တိုင္ရဲရဲၾကည့္ျပီး ေမးၾကည့္ႏိုင္ဖို႕ေတာ့ လိုေနတာ အမွန္ပါပဲ။
ဒီေဆာင္းပါးဟာ ေဒၚစုနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ထိလို႕ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ၊ အေ၀ဖန္မခံႏိုင္လို႕ ျပန္ေခ်ပတဲ့ သေဘာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေ၀ဖန္သင့္တာ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္သူဟာ ပညာဥာဏ္ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိၿပီး ရန္သူ႕လူမဟုတ္တဲ့ ရိုးသားစိတ္ရွိသူဆိုရင္ေတာ့ ကာလံေဒသံ အဂၢံ ဓနံ ဆုိတာေတြကို ေတြးခ်င့္မယ္လို႕ ယူဆမိပါတယ္။ တကယ္ေကာင္းေစခ်င္ ျပင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ရွိသူ မွန္ရင္ေတာ့ ဒီလို မီဒီယာက ေပၚျပဴလာျဖစ္ေရး ဦးတည္ျပီး ဖြတာ ေရးတာမ်ဳိး မလုပ္ပဲ သက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ တိုက္ရို္က္ ေရးသား အႀကံျပဳ တင္ျပ ေဆြးေႏြးတာမ်ဳိး လုပ္ၾကမွာ အမွန္ပဲ။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္က လူထုအသံ ၾကားခ်င္ပါတယ္ဆိုတာ လူထုရဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတင္ျပ တာကို လိုလားလက္ခံ တံခါးဖြင့္ထားတာပဲ မဟုတ္လား။
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေ၀ဖန္ အႀကံျပဳတာပဲ။ မွန္တယ္လို႕ ထင္တာကို တင္ျပေျပာဆိုရဲရမယ္။ ဒါသူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္ကြ။ ဒီမိုကေရစီပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေျပာဆိုခြင့္ရွိတယ္“ ဆိုၿပီး ဟုတ္လွျပီထင္တလုံးနဲ႕ ငါ့စကား ႏြားရ ေျပာဆိုေရးသားေနၾကတာလည္း ေတြ႕ရပါေသးတယ္။ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ အႀကံျပဳတာလား၊ အထင္ကရေတြကို ထိပါးေစာ္ကား ေ၀ဖန္လိုက္ရင္ ပါမႊားကေန အထင္ကရ ျဖစ္လာမလားဆိုျပီး တိုက္ခိုက္တာလား ခဲြျခားဖို႕ေတာ့ လိုျပန္တယ္။ မွန္တယ္ထင္တာကို တင္ျပ ေျပာဆိုတာလား။ သူမ်ားေျမွာက္ေပးလို႕ ၾကားဖူးနား၀ အေျခအျမစ္မရွိပဲ ဆင္ကန္းေတာတုိးလုပ္ေနတာလားဆိုတာလည္း သံုးသပ္ဖို႕ လိုျပန္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ ဒိမိုကေရစီဆိုျပီး ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးတာလား။ ဒီမိုကေရစီ ေဆးဆိုးတာလားဆိုတာလည္း ၀န္ခံရဲဖို႕ လိုျပန္တယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္နဲ႕ ေပါက္လြတ္ပဲစား ေျပာဆိုခြင့္နဲ႕ေတာ့ မတူဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သတိခ်ပ္ေစခ်င္တယ္။
ကိုယ္က ဟုတ္မယ္ထင္တ့ဲသတင္းေလးနည္းနည္းရရံု၊ ဒီလိုေလးေတာ့ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္လို႕ ေတြးမိရံု၊ ဒီလိုေဆာ္လိုက္လို႕ကေတာ့ ငါေတာ့ နာမည္ႀကီးေတာ့မယ္၊ပဲြဆူေတာ့မယ္လို႕ ယူဆရံုနဲ႕ အတင္းကာေရာ ေရးသင့္မသင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ တိက်ဖို႕ လိုပါတယ္။ ရန္သူကျဖန္႕တဲ့ သတင္းမွားကို အဟုတ္ထင္ျပီး စြတ္မတင္မိဖို႕ လိုပါတယ္။ ဟုတ္တဲ့သတင္း၊မွန္တဲ့အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္တယ္ဆို ရင္ေတာင္ ဒီလို ေဖၚထုတ္ေရးသားရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိးဆက္ေတြ ျဖစ္လာမလဲဆိုတာေတာ့ ေတြးဖို႕ သင့္ပါတယ္။ ေရးခ်င္တိုင္းေရးလိုက္လို႕ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္၀မ္းကဲြစရာ၊ ဒီမိုကေရစီေရး ၿပဳိကဲြေ၀၀ါး ေတြေ၀ တြန္႕ဆုတ္စရာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဆင္ျခင္ဖို႕ လိုလာပါလိမ့္မယ္။ တခ်ဳိ႕ကိစၥ ေတြမွာ မီဒီယာက “ဖြ” မယ့္အစား စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ သက္ဆိုင္သူေတြဆီ တိုက္ရိုက္ေဆြးေႏြးတင္ျပရင္ပိုအက်ဳိးရွိႏိုင္တာမ်ဳိးကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ စကားစပ္လို႕ ဆရာလူထုစိန္၀င္းရဲ႕ သတင္းစာပညာေသာင္းေျပာင္းေထြလာထဲက ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ တိုက္ရိုက္ မဟုတ္ေတာင္၊ တိုင္းျပည္၊ လူမ်ဳိးနဲ႕ခ်ီၿပီး ထိခိုက္နစ္နာေစတာမ်ဳိးမဟုတ္တာ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့တိုက္ပဲြ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ မထိခိုက္ မနစ္နာရေအာင္ ဆင္ျခင္သတိျပဳသင့္တာေလးေတြ ဆင့္ပြားေတြးေခၚႏိုင္ေအာင္ပါ။
“တိုင္းျပည္အက်ဳိးစီးပြား လူမ်ဳိးရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္နစ္နာေစတဲ့သတင္းမ်ဳိးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲမွန္တဲ့သတင္း၊ ေကာင္းတဲ့သတင္းျဖစ္ျဖစ္ ၊ သတင္းစာသမားေတြဟာ သတင္းကို လံုး၀ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တတ္ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႕ တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ကာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ျပည္ပအကူအညီရွာဖို႕ တိတ္တဆိတ္ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ခြာ သြားခဲ့ ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဂ်ပန္မွာ စစ္သင္တန္းတက္ဖို႕ လူငယ္လူရြယ္ေတြကို တိတ္တဆိတ္စုေဆာင္းျပီး တစ္သုတ္ျပီးတစ္သုတ္ ဂ်ပန္ကို ပို႕ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ ပုလိပ္နဲ႕ရဲစံုေထာက္ေတြ မသိၾကေပမယ့္ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာေတြနဲ႕ သတင္းစာဆရာေတြကေတာ့ ရိပ္မိ သိရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သတင္းစာကမွ ေလသံေလးတစ္သံေတာင္ ထြက္မလာရေလေအာင္ သတင္းေတြကို ေဖ်ာက္ ထား ခဲ့ၾက ပါတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးဗထူးဟာ မလဲႊမေရွာင္သာတဲ့အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ သတ္မွတ္ ထားတဲ့ ရက္မတိုင္မီမွာ ေစာၿပီး ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဂ်ပန္ေတြကို လွည့္စားဖို႕အတြက္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ဂ်ပန္ရုပ္ေသးျမန္မာအစိုးရကိုပါ ဆန္႕က်င္ပုန္ကန္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ျပီး တပ္ေဖ်ာက္ သြားခဲ့ ပါတယ္။ ဒီသတင္းရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္အမွန္ကိုလည္း သတင္းစာဆရာေတြေရာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးပါ သိေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီသတင္းကိုလည္း ဂ်ပန္ေတြမသိေအာင္ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးက ေဖ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္”
၆ ႏွစ္မက လူထုေရွ႕က ဖယ္ရွားထိန္းသိမ္းခံထားရသူက ၄-၅လ အတြင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းနီးပါးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ ဆိုတာ… ျဖစ္ႏိုင္၏ မျဖစ္ႏိုင္၏ ဆိုတာကိုလည္း ေ၀ဖန္အႀကံျပဳပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ေဒၚစုေျပာတဲ့ထဲမွာ မွားသြားတာေတြရွိမယ္။ ကိုယ့္အယူအဆနဲ႕ မတူတာေတြရွိမယ္။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါအရ ထိန္းသိမ္းေျပာဆိုလုပ္ကိုင္တာေတြဟာ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ မတိုက္ဆိုင္တာ၊ မတူညီတာေတြရွိမယ္။ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အႀကံျပဳခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေျပာသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္သလဲ။ ကိုယ္မသိ ကိုယ္မေတြးမိတဲ့ အေျခအေန ရႈေထာင့္ေတြရွိေနလား။ ခ်င့္ခ်ိန္ေစလိုပါတယ္။ ကိုယ္က ပညာဥာဏ္ ရွိသူမို႕ ေ၀ဖန္မယ္ ဆိုရင္လည္း ပညာတတ္ပီပီ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ ကိုယ္ျမင္တာ၊ ကိုယ္လုပ္ေစခ်င္တာကို တဖက္သား လက္ခံလာေအာင္ ေျပာဆိုေရးသားတင္ျပတဲ့နည္းလမ္းေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႕ လိုပါတယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳသင့္ရင္ ျပဳရပါမယ္..။ တင္ျပ ေဆြးေႏြးတာဟာ တိုက္ခိုက္တာနဲ႕ မတူပါဘူး။ ေျမွာက္တင္လိုက္ ရိုက္ခ်လိုက္လုပ္တာမ်ဳိးဟာ ေဘာလီေဘာပဲြအတြက္ အသံုးတည့္ ေကာင္းမြန္ ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေ၀ဖန္အႀကံျပဳတာဟာ ကစားပဲြမဟုတ္တာကို သတိျပဳပါဦးလို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြ လုပ္တာ အားမရပဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ပိုေတြးေခၚႏိုင္ျပီး တိုင္းျပည္အက်ဳိးအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မွားေနတာကို ျပဳျပင္လာေအာင္ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတယ္ဆိုရင္လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုက္နာႏိုင္ေအာင္ နည္းနာေလးေတြေတာ့ သံုးဖို႕လိုအပ္မယ္ဆို သံုးသင့္ပါတယ္။ သိုသိပ္ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ တင္ျပခဲ့ၿပီးျပီ။ မျပဳျပင္ မလိုက္နာလို႕၊ မီဒီယာက ဒီလိုဖြင့္ခ်ေျပာဆိုဖို႕ တကယ္လိုအပ္တယ္လို႕ ယူဆျပီးတင္ျပရတာမ်ဳိးဆိုရင္ ေတာ့ သေဘာေတာ္အတိုင္းပဲ ရွိပါေစလို႕ဆိုရမွာပါပဲ။
(ေဘးထိုင္ဘုေျပာနဲ႕ ကိုယ္တိုင္က ဘာမွ အျဖစ္ရွိေအာင္ မလုပ္ပဲ ထိုင္ေ၀ဖန္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္ နားလည္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။) ကိုယ္တုိင္က ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ေဆာင္ရြက္ေနသလဲ။ ကိုယ္ေရာ တာ၀န္ေက်ရဲ႕လား။ ေစတနာေရာ မွန္ရဲ႕လား။ ဆိုတာကိုေတာ့ ဦးစြာ သံုးသပ္ပါဦး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ေ၀ဖန္ ပါဦးလို႕ ေျပာပါရေစ။ ကိုယ္က ဘယ္ဘက္ကလဲ။ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလဲ ။ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္ကရဲေဘာ္လဲ
တင္မိုး
သူ႕မယံုရ ကိုယ့္မယံုရ
သံသယေတြပိုက္
ဟိုတစ သည္တစၿပဳိကဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ျဖစ္မွာလဲ။
တီးတိုးတီးတိုး
သဖန္းပိုး
ကြယ္ရာတမ်ဳိး ေရွ႕တမ်ဳိး
ေျခထိုးမေတာ္ ေခ်ာ္လို႕လဲ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
ေနရာပုိင္မႈ အၿပဳိင္လု
လူထုအတြက္ ျပည္သူ႕အတြက္တဲ့
အရွက္ကနည္း၊ ေသြးကခဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
ေျခပုန္းခုတ္လို႕ ဂုတ္ေပၚတက္
မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ လွ်ာႏွစ္ခြ
ႏွစ္ဖက္လႊနဲ႕ သတ္လွ်ဳိခဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
တင္မိုး ၁၆.၃.၂၀၀၀ (ၾကာသာပေတး ညေနခင္း)
ေဒၚစုတို႕ လုပ္သမွ် အကုန္မွန္ပါတယ္လို႕ မဆိုလိုပါဘူး။ အမွားေတြ ရွိတာပါပဲ။ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္သူဟာ ခလုပ္တိုက္မိတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က လမ္းေကာင္းေရာက္ဖို႕ လမ္း၀င္မေလွ်ာက္ပဲ ေဘးက ထိုင္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ “ေဟာ ခလုပ္တိုက္ျပီ။ တိုက္မွာေပါ့ အသံုးမွ မက်ပဲ” လို႕ ထိုင္ေျပာေနမယ့္အစား “ခလုပ္တိုက္ေတာ့မယ္.. ဘယ္လို ဘယ္သို႕ ေရွာင္ကြင္းျပီးေတာ့သြား” လို႕ အႀကံေကာင္းေပးခဲ့သင့္တာေပါ့။
ေဒၚစုဟာ သိၾကားမင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဥံဳဖြဆရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ မိန္းမသားတဦးပါ။ အႏွစ္၂၀ ေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးျပီ။ တာ၀န္မေက်ခဲ့ဘူးလား၊ ရာႏႈန္းျပည့္မဟုတ္ေတာင္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ သူ မွန္ခဲ့တာေတြ ထည့္မတြက္ေတာ့ဘူးလား၊သူမပါပဲနဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္သလား။ မ်က္စိတဆံုးမၾကည့္ဘဲ (မ်က္ကန္းအၾကား မ်က္ကန္းအျမင္နဲ႕) ကုန္းမေအာ္မိဖို႕လိုပါတယ္။ ေဒၚစု ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျပန္လြတ္လာျပီး ေနာက္တေန႕လူထုနဲ႕ ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ “က်မကို ၀ိုင္းတာ၀န္ေပးတာကို မေၾကာက္ပါဘူး၊ တာ၀န္မေက်မွာပဲ ေၾကာက္တာပါ” လို႕ ရိုးရိုးသားသား ေျပာခဲ့တာေလးကိုေတာ့ သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္အထိ လုပ္ေစခ်င္တာလဲ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာဟာ ေဘာလံုးကန္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံတိုင္းေအာင္ ေဆာင္တိုင္းေျမာက္ဖို႕ဆိုတာ လူထုအားပါဖို႕လိုပါတယ္။ လူထုထဲမွာ ေ၀ဖန္သူကိုယ္တိုင္လည္း လူထုဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ကိုယ္ေရာ လုပ္ႏိုင္ျပီလား။ လုပ္ႏိုင္သလား။ လုပ္တတ္သလားဆိုတာ စဥ္းစားဖို႕လိုပါတယ္။ လူထု အေထာင္အေသာင္းကို မစည္းရံုးႏိုင္ရင္ေနပါ။ ျပည္ပမွာ ေပးစာကမ္းစာေလး လက္ျဖန္႕ေနရံုမဟုတ္ပဲ ျပည္တြင္းမွာ လူ၁၀၀ ျပည့္ေအာင္ ကိုယ့္ကို ေထာက္ခံေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျပီလားလုိ႕ ျပန္ေမးစရာရွိပါတယ္။ အဲဒီေလာက္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီသူကို အားရပါးရ ႀကဳိဆိုလိုက္ခ်င္မယ္။ လူထုအတြက္ လမ္းျပဦးေဆာင္ ေပးမယ့္ အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ့ ရိုးသားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ အင္မတန္ လိုအပ္ေနတာမဟုတ္လား။ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္လို ပုလင္းတူ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပည့္ေအာင္၊ ညီညြတ္ေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ပါရဲ႕လားလို႕ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေစခ်င္ပါေတာ့တယ္။
“က်ဳပ္တို႕က ေ၀ဖန္တဲ့သူ၊ အႀကံျပဳတဲ့သူ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ လူထုေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႕လုပ္ဖို႕ မလိုဘူး။ သူပဲလုပ္ဖို႕လိုတယ္ဗ်“ ဆိုျပီး ဆင္ေျခေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္အဆင့္ကို ကိုယ့္ဘာသာနားလည္ဖို႕ေကာင္းျပီလို႕ပဲ ဆိုပါရေစ။
ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရးသားေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးသူေတြဟာ ရိုးသားရဲ႕လား။ ေစတနာ မွန္ရဲ႕လား။ ရိုးသားေစတနာမွန္ျပီး ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြအေပၚ သစၥာမေဖါက္သူေတြဆို ရန္သူ၀မ္းေျမာက္ေအာင္ ဒီလို ေသြးခဲြစာေတြ ေရးပါ့မလား။ ေရးသူေတြဟာ ဒီလူေတြ မွားေနတယ္ဆိုရင္ ဘာလို႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၃ ႏွစ္လံုးလံုး မေျပာပဲ ဘာေတြငံုၿပီး ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ၾကတာလဲ။ အခုမွ ဥာဏ္အလင္းေပၚျပီး တေရးႏိုး ထေအာ္တာဆိုရင္လည္း အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါကိုသံုးသပ္ၿပီး ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို ဆံုးျဖတ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ “ဟုိတုန္းထဲက ေျပာမလို႕၊ ေျပာဖို႕သင့္မသင့္၊ အႀကံျပဳဖို႕ သင့္မသင့္ သံုးသပ္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာပါဆိုရင္လည္း ဒီေလာက္အခ်ိန္ၾကာကတည္းက ေတြးေတာဆင္ျခင္ႏိုင္ သူဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ေစတနာမွန္နဲ႕ တင္ျပေျပာဆိုမႈကို ဘယ္လိုတယ္ျပမွ ထိေရာက္မယ္ဆိုတာကို သိမွာအမွန္ပါပဲ။ အခုလို မီဒီယာက ထိုးဖြ လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ (၁) ရန္သူ၀မ္းသာမယ္။ (၂)ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကား ေသြးကဲြၿပီး ညီညြတ္မႈပ်က္ျပားမယ္။ (၃)ပန္းတိုင္ ေ၀၀ါးကုန္မယ္။ (၄)ကိုယ့္မွာ ဗ်ဴဟာေတြရွိမယ္ဆိုရင္ေတာင္ လွ်ဳိ႕လွ်ဳိ႕၀ွက္၀ွက္ ႀကံစည္ေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ကိစၥေတြရွိခဲ့ရင္ အေဟာသိကံျဖစ္ျပီး အက်ဳိးယုတ္ကုန္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ ထည့္တြက္သင့္မယ္ထင္ပါတယ္။ရန္သူက အေျခခိုင္ျပီထင္ျပီး ေျခလွမ္းယိုင္ ၿခံခုန္ဖို႕ ႀကဳိးစားတဲ့သူ၊ မူလကတည္းက သပ္လွ်ဳိဒလံမို႕ ဇာတိရုပ္ျပလာတဲ့သူအတြက္ေတာ့ အေထြအထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး။
တခု ေျပာလိုတာက ျမန္မာလူထုရဲ႕ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈ၊ ဒီမိုကေရစီ ျမတ္ႏိုးမႈ၊ သစၥာရွိမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ၊ ႀကဳိးစားရုန္းကန္ အနစ္နာခံမႈေတြေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေအာက္လမ္း အထက္လမ္း နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး သံုးၿပီးေခ်မႈန္းေခ်မႈန္း ဒီေန႕အထိ တိုက္ပဲြအရွိန္မေသေသးဘူး။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြ မက်ဆံုးေသးဘူး။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံမလွဲ ရဲရဲရင့္ရင့္ တလႊင့္လႊင့္ပ်ံေနတုန္းဆိုတာကိုေတာ့ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ေရွ႕ဆက္မတက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ေနာက္မဆုတ္ပဲ ရတဲ့ေနရာက က်ားကုတ္က်ားခဲ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ၿပီး ဒူးမေထာက္ အညံ့မခံစတမ္း ရပ္တည္ေနၾကတာကိုေတာ့ ဥေကၡာမျပဳသင့္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဆရာတင္မိုးကဗ်ာတပုဒ္ကို ထပ္ကိုးကားပါရေစ။
ခြပ္ေဒါင္းခင္းတဲ့လမ္း
တို႕တိုင္းျပည္က ကေမာက္ကမ
ေခတ္ေနာက္က်လို႕ ပက္လက္လန္
ယက္ကန္ ယက္ကန္
ေတာ္လွန္ေဟ့ ေတာ္လွန္
အသံကျမည္ဟိန္း။
ေက်ာခ်င္းခြာ၊ ဖ်ာခ်င္းလု
ဘယ္သူ႕ကိုေတာ္လွန္ရမလဲ
လက္စမသိမ္း။
ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ပါလို႕
လွမ္းကိုင္ေထာက္စရာ မရွိၿပီ။
လက္ညွိဳးေတြ ျပန္လွန္ထိုး
ယိုးစြပ္ၾကသည္။
ေသြးနဲ႕ေလာင္းခဲ့ၾကတဲ့
ခြပ္ေဒါင္းတို႕ အာဇာနည္
ျပန္လွန္၍ၾကည့္စမ္း
ကိုယ္က်ဳိးကို ဘယ္မငဲ့
ခင္းခဲ့တဲ့လမ္း။
မင္းတဲ့တဲ့လွမ္း။
တင္မိုး ၁၆.၃.၂၀၀၀ (ၾကာသာပေတး ညေနခင္း)
ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ လမ္းလဲြေနပါတယ္ဆိုရင္ ေရးသားေ၀ဖန္သူေတြမွာ လမ္းမွန္ေတြရွိပါသလား။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြ ေအာင္ျမင္ဖို႕ ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္ျပီး လက္ေတြ႕က်တဲ့ အစီအမံ ေတြရွိသလား။ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာေကာင္းေတြရွိပါသလား။ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း ေစတနာမွန္နဲ႕ ရိုးသားသူေတြဆိုရင္(အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို) ပထမ ေဒၚစုနဲ႕ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြဆီ တင္ျပမယ္။ တင္ျပရဲ႕သားနဲ႕ (ကိုယ့္အယူအဆအရ) လက္မခံပဲ လမ္းလဲြသြားေနတယ္ထင္ရင္ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာမွ မီဒီယာက ဖြင့္ခ်ခ်င္သပဆို ဖြင့္ခ်ေပါ့။ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ တင္ျပခဲ့ဖူးပါသလဲ။ ဘယ္ႏွခါေလာက္ ေစတနာမွန္မွန္နဲ႕ အႀကံျပဳတင္ျပခဲ့ဖူးပါသလဲလို႕ ေမးဖို႕ရွိလာပါတယ္။
တခ်ဳိ႕လည္း တင္ျပအႀကံျပဳတာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို မီဒီယာကဖြင့္ခ်ေရးသားလိုက္တဲ့အတြက္ ကိုယ္လုပ္မယ့္အလုပ္ က မွန္ကန္ေကာင္းမြန္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရန္သူ႕အတြက္ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ပိတ္ဆို႕ဖို႕ လုပ္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္မသြားေပဘူးလား။
အႀကံျပဳတင္ျပသူတခ်ဳိ႕က နည္းလမ္းေလးေတြေတာ့ ေရးဖူးတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလက္ေတြ႕နဲ႕ အံ၀င္ ခြင္က်ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ျပန္သံုးသပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္ဘုရားမွာ ဘာလုပ္၊ ဘယ္လိုအဓိဌာန္ျပဳ၊ ဟိုလူက ဟိုလိုလုပ္။ ဒီလူက ဒီလိုလုပ္၊ ဟိုလူက ဟိုမွာေန ဒီလူက ဒီမွာေန ဆုိတာမ်ဳိးနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဗဒင္ဆရာလိုလို၊ စခန္းမွဴးလိုလို၊ ဘုရားကိုးဆူဆရာလိုလို စီမံေနရာခ်ေနတဲ့ အႀကံဥာဏ္မ်ဳိး ကေတာ့ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းမေျပာနဲ႕ ရန္သူေတာင္ ထိုင္ရယ္ ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာေတာ့ ေတြးဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ ဟိုႏိုင္ငံမွာ ဟိုလိုလုပ္လိုက္လုိ႕ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုလုပ္ရံုနဲ႕ ေအာင္ပါ့မလား။ ေအာင္ခဲ့ဖူးလား။ လက္ေတြ႕က်က် သံုးသပ္ဖို႕ လိုလာပါတယ္။ ကိုယ္ဥာဏ္ေလး တထြာတမိုက္နဲ႕ ဟုတ္လွျပီဆိုျပီး ကေလးကလားဗ်ဴဟာကိုင္၊ ထိုင္ဆဲေနရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ကံႀကီးထိုက္တတ္ပါတယ္။
ျပန္စဥ္းစားပါ။ ကိုယ္ေစတနာဟာရိုးသားပါရဲ႕လား။ တဖက္အုပ္စုက ခိုင္ေနျပီထင္လို႕ ဘက္ေျပာင္းဖို႕ မ်က္စပစ္တဲ့သေဘာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အရင္ထဲက အဲဒီဖက္သားေတြျဖစ္ခဲ့ျပီး အခုလို အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ခါေတာ္မွီ ထိုးစစ္စင္တာလား။ ကို္ယ္သိသေလာက္ေလးနဲ႕ ပိုင္ျပီထင္ျပီး ေပၚျပဴလာ လုပ္ခ်င္တာလား။ ကိုယ္ဟာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲအတြက္ ဖ်က္ပိုးလား၊ ေလာက္ေကာင္လား။ ႏိုင္ငံေရး မိစာၦေကာင္ေတြျဖစ္ေနျပီလား။ ႏိုင္ငံေရးကံႀကီးထိုက္ရံုမက ႏိုင္ငံေရး ပါရာဇိက က်မယ့္သူလား။
ေ၀ဖန္သူတိုင္းကို အျပစ္မေျပာလိုပါဘူး။ စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳၾကတာ အမ်ားအျပားပါ။ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ အမ်ဳိးသားစိတ္၊ ဒီမိုကေရစီစိတ္ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္နဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳၾကသူေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ပဲေလွာ္ၾကား ဆားညွပ္ဆိုသလို သစၥာေဖါက္ေလာက္ေကာင္ေတြေၾကာင့္ ညီညြတ္ေရးပ်က္ျပား၊ ေခါင္းေဆာင္မႈေ၀၀ါး အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေသြးေတြနဲ႕ ထုဆစ္ေနတဲ့ သမိုင္း၀င္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို အိုးမဲအသုတ္မခံႏိုင္လို႕ ျပန္လည္ တင္ျပေဆြးေႏြးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေ၀ဖန္သူေတြထဲမွာ မွန္ကန္သူေတြရွိပါတယ္။ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲ မွားသြားတာမ်ဳိးလည္း ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိးအတြက္ေတာ့ မန္လည္ဆရာေတာ္ (မဃေဒ၀ပ်ဳိ႕) ထဲမွာ
ဥာဏ္ရွိေယာက္်ား၊ မွားလတ္ေသာခါ ေဆးလြန္နာကို
ဆရာေနာက္ဆက္ အကုခက္သို႕ ဖ်က္၍အၿမဲ ပယ္ႏိုင္ခဲ့၏။ လို႕ ဆိုခဲ့သလို ဥာဏ္ရွိေယာက္်ားဆိုရင္ ေဆးမလြန္ခင္ ဆင္ျခင္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ မုဆိုးတပိုင္း မိန္းမရိုင္းႀကီးေတြလို စိတ္ရူး၀င္ၿပီး အာဃာတျပင္းျပင္း အညွဳိးအေတး သိပ္တင္းေနၾကသူေတြကိုေတာ့.. ဦးပုညရဲ႕ ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ထဲက စကားအတိုင္း…..
ဥာဏ္၀ကၤႏၱ၊ ယုတ္မာလွေသာ၊ အမိုက္မအတတ္၊ သင္းႀကံ၍သတ္သည္ကား၊ ဆက္ဆက္မုခ်၊ မွန္ေတာ့သည္။
သုိ႕စဥ္မွ်ေလာက္၊ မေထာက္မဆ၊ ႀကံရက္သည့္မိန္းမအား၊ မရသ၍ သူမေမ့ရွာၿပီ။
ေရွ႕သို႕သံသရာ ျဖစ္တိုင္းမွာပင္ ေလာင္စာရန္ၿငွဳိး၊ မီးဆက္၍ပ်ဳိးမည္ေၾကာင့္… မိန္းမဆိုးအမုန္း သည္မွ်ႏွင့္ တုံးေစေတာ့.. လို႕သာ ေမတၱာပို႕ရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ဒီထက္ဆိုးတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာရရင္ ပုလင္းတူအခ်င္းခ်င္းၾကား ေျမွာက္စားခံရလည္း မဆုိးလွဘူးအျမင္ႀကံနဲ႕ မိစာၦဥာဏ္ တထြာတမိုက္သံုးၿပီး ရန္သူႀကဳိက္ မ်က္စပစ္၊ “ေခြးအ” ခ်င္း လက္ခုပ္ခ်ဴ ၊ ယုတ္ညံ့တဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ဒီမုိကေရစီပန္းတိုင္ပ်က္ေအာင္ ဘယ္လိုပင္အဆိပ္ခတ္ေပမယ့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ကေတာ့ “ေရႊလေရာင္ ေျပာင္မပ်က္တယ္ ထြန္းလ်က္ပင္သာ” ဆိုသလိုပဲလို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
သေရာ္စာလိုလို ကေလာ္စာလိုလို အေရးအသားေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးက၀ိလိုလို ဟန္ေဆာင္ျပီး ဒိမိုကေရစီကို အမဲဖ်က္ဖို႕ႀကံသူေတြအတြက္ ဆရာ၀င္းတင့္ထြန္းရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႕ လက္ေဆာင္ေပးရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ ပါတယ္။
ေခြးတေကာင္အေၾကာင္း
၀င္းတင့္ထြန္း
ေခြးဆိုတာ
ေမြးတဲ့အရွင္
သခင္အႀကဳိက္
ကိုက္ရ ေဟာင္ရ
မာန္ဖီရ
ဗီဇကိုက တိရိစာၦန္။
မွန္တယ္ မွားတယ္
ဘယ္သုိ႕ ဘယ္၀ါ
မသိပါ။
သိလည္းအလကား
ေဘးဖယ္ထား
စားရတဲ့ဘက္ အမွန္ပင္
ေကၽြးတဲ့ဘက္က ေနၿမဲပင္။
အိမ္ႀကီးရွင္က
အစာခ်ေကၽြး
ေခြးကိုေမြးတာ
သူ႕အိမ္ သူ႕ၿခံ
ကာကြယ္ေစဖို႕
ေစာင့္ၾကပ္ဖို႕
ထိန္းသိမ္းေပးဖို႕
ေဟာင္ေပးဖို႕။
သည္ၾကားထဲ
အားမရေသး
က်ားရိုးေသြးတိုက္
ကိုက္စမ္း၊ မိုက္စမ္း
ရမ္းလိုက္စမ္းေဟ့
ေစ့ေဆာ္ထပ္ဆင့္
ေသြးထိုးပင့္ေသာ္။
မည္းမည္းျမင္ရာ
ထင္ရာထိုးလိုက္
ဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္
မာန္ဖီလိုက္နဲ႕
ေခြးမိုက္တေကာင္ နာမည္ေက်ာ္။
ေမာင္ကိုဦး
အခုတေလာ (ပိုတိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြေနာက္ပိုင္း၊ နအဖ တျဖစ္လဲ အစိုးရသစ္ အာဏာဆက္တည္ၿမဲ သြားတဲ့ေနာက္ပိုင္း) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီမိုကေရစီသမားပါလို႕ ေခါင္းၿမီးၿခံဳထားသူေတြထဲမွာ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြႀကီးကို ၿပဳိကဲြေစေအာင္၊ အခ်င္းခ်င္းေသြးကဲြေအာင္၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႕ လူထုအၾကား သို႕ေလာသို႕ေလာ အထင္မွားေအာင္ အကြက္က်က် သပ္လွ်ဳိထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္တဲ့ နအဖ အာဏာပိုင္ေတြ သေဘာေခြ႕ မေနာေတြ႕ေစမယ့္ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ပစ္စာေတြ၊ အေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္ေပၚလာတာကို စိ္တ္မသက္သာဖြယ္ ေတြ႕ျမင္လာရပါတယ္။ (ေစတနာမွန္နဲ႕ တင္ျပေဆြးေႏြးသူမ်ားကို မဆိုလိုပါ)
အထူးသျဖင့္ေတာ့ တခ်ိန္က(၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပဲြကာလအထိ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီမိုကေရစီမိခင္လိုတမ်ဳိး၊ သူရဲေကာင္း လိုတသြယ္၊ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္တဖံု၊ ဦးေခါင္းေပၚတင္ထားမတတ္ ေျပာဆိုခဲ့သူေတြ၊ ေဒၚစုအရိပ္ကို တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ သြယ္၀ိုက္ ျဖစ္ေစ ခိုလႈံ စားေသာက္ေနသူေတြကိုယ္တိုင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဓိကထားျပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္လာတာေတြကို ေတြ႕ျမင္လာရျခင္းပါပဲ။
ထူးျခားတာက အရင္တုန္းက (တျခားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ထြက္လာေပမယ့္)မေျပာခဲ့ဘဲ ေဒၚစုထြက္လာမွဘာလို႕ေျပာၾကတာလဲ။ ၂၃ႏွစ္လံုးလံုး တိုက္ပဲြေပ်ာ္လိုလို၊ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတာ္လွန္ေရးသမားလိုလို အေရၿခံဳခဲ့ၾကသူေတြက အခုမွ ပဲြလန္႕တုန္း ဖ်ာခင္းတဲ့ကိစၥဟာ ရိုးသားရဲ႕လားလို႕ ေတြးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ နအဖ ေျခကုပ္ခိုင္သြားၿပီလို႕ ယူဆျပီး ဘက္ေျပာင္းခ်င္လို႕လား၊ ၿခံခုန္ေကာင္းေအာင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တာလား။ က်ားရိုးေသြးတိုက္တာပဲ ခံလိုက္ရ လို႕လား။ မူလကတည္းက ဒီအႀကံနဲ႕ ဒီလိုရံခဲ့ၾကတာလား။ ဒီလိုေရးသားေျပာဆိုတာေတြဟာ ရိုးသားမႈ ရွိရဲ႕လား၊ လိပ္ျပာလံုရဲ႕လား ဆိုတာကိုေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ့္မ်က္ေစ့ကိုယ္တိုင္ရဲရဲၾကည့္ျပီး ေမးၾကည့္ႏိုင္ဖို႕ေတာ့ လိုေနတာ အမွန္ပါပဲ။
ဒီေဆာင္းပါးဟာ ေဒၚစုနဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ထိလို႕ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ၊ အေ၀ဖန္မခံႏိုင္လို႕ ျပန္ေခ်ပတဲ့ သေဘာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေ၀ဖန္သင့္တာ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္သူဟာ ပညာဥာဏ္ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိၿပီး ရန္သူ႕လူမဟုတ္တဲ့ ရိုးသားစိတ္ရွိသူဆိုရင္ေတာ့ ကာလံေဒသံ အဂၢံ ဓနံ ဆုိတာေတြကို ေတြးခ်င့္မယ္လို႕ ယူဆမိပါတယ္။ တကယ္ေကာင္းေစခ်င္ ျပင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ရွိသူ မွန္ရင္ေတာ့ ဒီလို မီဒီယာက ေပၚျပဴလာျဖစ္ေရး ဦးတည္ျပီး ဖြတာ ေရးတာမ်ဳိး မလုပ္ပဲ သက္ဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ တိုက္ရို္က္ ေရးသား အႀကံျပဳ တင္ျပ ေဆြးေႏြးတာမ်ဳိး လုပ္ၾကမွာ အမွန္ပဲ။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္က လူထုအသံ ၾကားခ်င္ပါတယ္ဆိုတာ လူထုရဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတင္ျပ တာကို လိုလားလက္ခံ တံခါးဖြင့္ထားတာပဲ မဟုတ္လား။
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေ၀ဖန္ အႀကံျပဳတာပဲ။ မွန္တယ္လို႕ ထင္တာကို တင္ျပေျပာဆိုရဲရမယ္။ ဒါသူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္ကြ။ ဒီမိုကေရစီပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေျပာဆိုခြင့္ရွိတယ္“ ဆိုၿပီး ဟုတ္လွျပီထင္တလုံးနဲ႕ ငါ့စကား ႏြားရ ေျပာဆိုေရးသားေနၾကတာလည္း ေတြ႕ရပါေသးတယ္။ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ အႀကံျပဳတာလား၊ အထင္ကရေတြကို ထိပါးေစာ္ကား ေ၀ဖန္လိုက္ရင္ ပါမႊားကေန အထင္ကရ ျဖစ္လာမလားဆိုျပီး တိုက္ခိုက္တာလား ခဲြျခားဖို႕ေတာ့ လိုျပန္တယ္။ မွန္တယ္ထင္တာကို တင္ျပ ေျပာဆိုတာလား။ သူမ်ားေျမွာက္ေပးလို႕ ၾကားဖူးနား၀ အေျခအျမစ္မရွိပဲ ဆင္ကန္းေတာတုိးလုပ္ေနတာလားဆိုတာလည္း သံုးသပ္ဖို႕ လိုျပန္တယ္။ ဒီမိုကေရစီ ဒိမိုကေရစီဆိုျပီး ဒီမိုကေရစီကို ျမတ္ႏိုးတာလား။ ဒီမိုကေရစီ ေဆးဆိုးတာလားဆိုတာလည္း ၀န္ခံရဲဖို႕ လိုျပန္တယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္နဲ႕ ေပါက္လြတ္ပဲစား ေျပာဆိုခြင့္နဲ႕ေတာ့ မတူဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သတိခ်ပ္ေစခ်င္တယ္။
ကိုယ္က ဟုတ္မယ္ထင္တ့ဲသတင္းေလးနည္းနည္းရရံု၊ ဒီလိုေလးေတာ့ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္လို႕ ေတြးမိရံု၊ ဒီလိုေဆာ္လိုက္လို႕ကေတာ့ ငါေတာ့ နာမည္ႀကီးေတာ့မယ္၊ပဲြဆူေတာ့မယ္လို႕ ယူဆရံုနဲ႕ အတင္းကာေရာ ေရးသင့္မသင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ တိက်ဖို႕ လိုပါတယ္။ ရန္သူကျဖန္႕တဲ့ သတင္းမွားကို အဟုတ္ထင္ျပီး စြတ္မတင္မိဖို႕ လိုပါတယ္။ ဟုတ္တဲ့သတင္း၊မွန္တဲ့အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္တယ္ဆို ရင္ေတာင္ ဒီလို ေဖၚထုတ္ေရးသားရင္ ဘယ္လိုအက်ဳိးဆက္ေတြ ျဖစ္လာမလဲဆိုတာေတာ့ ေတြးဖို႕ သင့္ပါတယ္။ ေရးခ်င္တိုင္းေရးလိုက္လို႕ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္၀မ္းကဲြစရာ၊ ဒီမိုကေရစီေရး ၿပဳိကဲြေ၀၀ါး ေတြေ၀ တြန္႕ဆုတ္စရာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဆင္ျခင္ဖို႕ လိုလာပါလိမ့္မယ္။ တခ်ဳိ႕ကိစၥ ေတြမွာ မီဒီယာက “ဖြ” မယ့္အစား စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ သက္ဆိုင္သူေတြဆီ တိုက္ရိုက္ေဆြးေႏြးတင္ျပရင္ပိုအက်ဳိးရွိႏိုင္တာမ်ဳိးကိုလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ စကားစပ္လို႕ ဆရာလူထုစိန္၀င္းရဲ႕ သတင္းစာပညာေသာင္းေျပာင္းေထြလာထဲက ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ တိုက္ရိုက္ မဟုတ္ေတာင္၊ တိုင္းျပည္၊ လူမ်ဳိးနဲ႕ခ်ီၿပီး ထိခိုက္နစ္နာေစတာမ်ဳိးမဟုတ္တာ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့တိုက္ပဲြ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ မထိခိုက္ မနစ္နာရေအာင္ ဆင္ျခင္သတိျပဳသင့္တာေလးေတြ ဆင့္ပြားေတြးေခၚႏိုင္ေအာင္ပါ။
“တိုင္းျပည္အက်ဳိးစီးပြား လူမ်ဳိးရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္နစ္နာေစတဲ့သတင္းမ်ဳိးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲမွန္တဲ့သတင္း၊ ေကာင္းတဲ့သတင္းျဖစ္ျဖစ္ ၊ သတင္းစာသမားေတြဟာ သတင္းကို လံုး၀ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တတ္ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႕ တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ကာလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ျပည္ပအကူအညီရွာဖို႕ တိတ္တဆိတ္ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ခြာ သြားခဲ့ ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဂ်ပန္မွာ စစ္သင္တန္းတက္ဖို႕ လူငယ္လူရြယ္ေတြကို တိတ္တဆိတ္စုေဆာင္းျပီး တစ္သုတ္ျပီးတစ္သုတ္ ဂ်ပန္ကို ပို႕ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကို နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ ပုလိပ္နဲ႕ရဲစံုေထာက္ေတြ မသိၾကေပမယ့္ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာေတြနဲ႕ သတင္းစာဆရာေတြကေတာ့ ရိပ္မိ သိရွိေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သတင္းစာကမွ ေလသံေလးတစ္သံေတာင္ ထြက္မလာရေလေအာင္ သတင္းေတြကို ေဖ်ာက္ ထား ခဲ့ၾက ပါတယ္။
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးဗထူးဟာ မလဲႊမေရွာင္သာတဲ့အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ သတ္မွတ္ ထားတဲ့ ရက္မတိုင္မီမွာ ေစာၿပီး ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဂ်ပန္ေတြကို လွည့္စားဖို႕အတြက္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗထူးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ဂ်ပန္ရုပ္ေသးျမန္မာအစိုးရကိုပါ ဆန္႕က်င္ပုန္ကန္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ျပီး တပ္ေဖ်ာက္ သြားခဲ့ ပါတယ္။ ဒီသတင္းရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္အမွန္ကိုလည္း သတင္းစာဆရာေတြေရာ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးပါ သိေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီသတင္းကိုလည္း ဂ်ပန္ေတြမသိေအာင္ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးက ေဖ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္”
၆ ႏွစ္မက လူထုေရွ႕က ဖယ္ရွားထိန္းသိမ္းခံထားရသူက ၄-၅လ အတြင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းနီးပါးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႕ ဆိုတာ… ျဖစ္ႏိုင္၏ မျဖစ္ႏိုင္၏ ဆိုတာကိုလည္း ေ၀ဖန္အႀကံျပဳပါတယ္ဆိုတဲ့သူေတြ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ေဒၚစုေျပာတဲ့ထဲမွာ မွားသြားတာေတြရွိမယ္။ ကိုယ့္အယူအဆနဲ႕ မတူတာေတြရွိမယ္။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါအရ ထိန္းသိမ္းေျပာဆိုလုပ္ကိုင္တာေတြဟာ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ မတိုက္ဆိုင္တာ၊ မတူညီတာေတြရွိမယ္။ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိပါတယ္။ အႀကံျပဳခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုေျပာသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္သလဲ။ ကိုယ္မသိ ကိုယ္မေတြးမိတဲ့ အေျခအေန ရႈေထာင့္ေတြရွိေနလား။ ခ်င့္ခ်ိန္ေစလိုပါတယ္။ ကိုယ္က ပညာဥာဏ္ ရွိသူမို႕ ေ၀ဖန္မယ္ ဆိုရင္လည္း ပညာတတ္ပီပီ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ ကိုယ္ျမင္တာ၊ ကိုယ္လုပ္ေစခ်င္တာကို တဖက္သား လက္ခံလာေအာင္ ေျပာဆိုေရးသားတင္ျပတဲ့နည္းလမ္းေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႕ လိုပါတယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳသင့္ရင္ ျပဳရပါမယ္..။ တင္ျပ ေဆြးေႏြးတာဟာ တိုက္ခိုက္တာနဲ႕ မတူပါဘူး။ ေျမွာက္တင္လိုက္ ရိုက္ခ်လိုက္လုပ္တာမ်ဳိးဟာ ေဘာလီေဘာပဲြအတြက္ အသံုးတည့္ ေကာင္းမြန္ ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေ၀ဖန္အႀကံျပဳတာဟာ ကစားပဲြမဟုတ္တာကို သတိျပဳပါဦးလို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြ လုပ္တာ အားမရပဲ ေခါင္းေဆာင္ေတြထက္ပိုေတြးေခၚႏိုင္ျပီး တိုင္းျပည္အက်ဳိးအတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မွားေနတာကို ျပဳျပင္လာေအာင္ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳတယ္ဆိုရင္လည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ လိုက္နာႏိုင္ေအာင္ နည္းနာေလးေတြေတာ့ သံုးဖို႕လိုအပ္မယ္ဆို သံုးသင့္ပါတယ္။ သိုသိပ္ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ တင္ျပခဲ့ၿပီးျပီ။ မျပဳျပင္ မလိုက္နာလို႕၊ မီဒီယာက ဒီလိုဖြင့္ခ်ေျပာဆိုဖို႕ တကယ္လိုအပ္တယ္လို႕ ယူဆျပီးတင္ျပရတာမ်ဳိးဆိုရင္ ေတာ့ သေဘာေတာ္အတိုင္းပဲ ရွိပါေစလို႕ဆိုရမွာပါပဲ။
(ေဘးထိုင္ဘုေျပာနဲ႕ ကိုယ္တိုင္က ဘာမွ အျဖစ္ရွိေအာင္ မလုပ္ပဲ ထိုင္ေ၀ဖန္ေနရင္ေတာ့ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္ နားလည္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။) ကိုယ္တုိင္က ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ေဆာင္ရြက္ေနသလဲ။ ကိုယ္ေရာ တာ၀န္ေက်ရဲ႕လား။ ေစတနာေရာ မွန္ရဲ႕လား။ ဆိုတာကိုေတာ့ ဦးစြာ သံုးသပ္ပါဦး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ေ၀ဖန္ ပါဦးလို႕ ေျပာပါရေစ။ ကိုယ္က ဘယ္ဘက္ကလဲ။ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလဲ ။ စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ကဗ်ာတပုဒ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္ကရဲေဘာ္လဲ
တင္မိုး
သူ႕မယံုရ ကိုယ့္မယံုရ
သံသယေတြပိုက္
ဟိုတစ သည္တစၿပဳိကဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ျဖစ္မွာလဲ။
တီးတိုးတီးတိုး
သဖန္းပိုး
ကြယ္ရာတမ်ဳိး ေရွ႕တမ်ဳိး
ေျခထိုးမေတာ္ ေခ်ာ္လို႕လဲ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
ေနရာပုိင္မႈ အၿပဳိင္လု
လူထုအတြက္ ျပည္သူ႕အတြက္တဲ့
အရွက္ကနည္း၊ ေသြးကခဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
ေျခပုန္းခုတ္လို႕ ဂုတ္ေပၚတက္
မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ လွ်ာႏွစ္ခြ
ႏွစ္ဖက္လႊနဲ႕ သတ္လွ်ဳိခဲြ
ဘယ္ကရဲေဘာ္ ျဖစ္မွာလဲ။
တင္မိုး ၁၆.၃.၂၀၀၀ (ၾကာသာပေတး ညေနခင္း)
ေဒၚစုတို႕ လုပ္သမွ် အကုန္မွန္ပါတယ္လို႕ မဆိုလိုပါဘူး။ အမွားေတြ ရွိတာပါပဲ။ လမ္းမ်ားမ်ားေလွ်ာက္သူဟာ ခလုပ္တိုက္မိတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က လမ္းေကာင္းေရာက္ဖို႕ လမ္း၀င္မေလွ်ာက္ပဲ ေဘးက ထိုင္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္ “ေဟာ ခလုပ္တိုက္ျပီ။ တိုက္မွာေပါ့ အသံုးမွ မက်ပဲ” လို႕ ထိုင္ေျပာေနမယ့္အစား “ခလုပ္တိုက္ေတာ့မယ္.. ဘယ္လို ဘယ္သို႕ ေရွာင္ကြင္းျပီးေတာ့သြား” လို႕ အႀကံေကာင္းေပးခဲ့သင့္တာေပါ့။
ေဒၚစုဟာ သိၾကားမင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဥံဳဖြဆရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ မိန္းမသားတဦးပါ။ အႏွစ္၂၀ ေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးျပီ။ တာ၀န္မေက်ခဲ့ဘူးလား၊ ရာႏႈန္းျပည့္မဟုတ္ေတာင္ ေယဘူယ်အားျဖင့္ သူ မွန္ခဲ့တာေတြ ထည့္မတြက္ေတာ့ဘူးလား၊သူမပါပဲနဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္သလား။ မ်က္စိတဆံုးမၾကည့္ဘဲ (မ်က္ကန္းအၾကား မ်က္ကန္းအျမင္နဲ႕) ကုန္းမေအာ္မိဖို႕လိုပါတယ္။ ေဒၚစု ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျပန္လြတ္လာျပီး ေနာက္တေန႕လူထုနဲ႕ ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ “က်မကို ၀ိုင္းတာ၀န္ေပးတာကို မေၾကာက္ပါဘူး၊ တာ၀န္မေက်မွာပဲ ေၾကာက္တာပါ” လို႕ ရိုးရိုးသားသား ေျပာခဲ့တာေလးကိုေတာ့ သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
ဘယ္အထိ လုပ္ေစခ်င္တာလဲ။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာဟာ ေဘာလံုးကန္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႀကံတိုင္းေအာင္ ေဆာင္တိုင္းေျမာက္ဖို႕ဆိုတာ လူထုအားပါဖို႕လိုပါတယ္။ လူထုထဲမွာ ေ၀ဖန္သူကိုယ္တိုင္လည္း လူထုဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ကိုယ္ေရာ လုပ္ႏိုင္ျပီလား။ လုပ္ႏိုင္သလား။ လုပ္တတ္သလားဆိုတာ စဥ္းစားဖို႕လိုပါတယ္။ လူထု အေထာင္အေသာင္းကို မစည္းရံုးႏိုင္ရင္ေနပါ။ ျပည္ပမွာ ေပးစာကမ္းစာေလး လက္ျဖန္႕ေနရံုမဟုတ္ပဲ ျပည္တြင္းမွာ လူ၁၀၀ ျပည့္ေအာင္ ကိုယ့္ကို ေထာက္ခံေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျပီလားလုိ႕ ျပန္ေမးစရာရွိပါတယ္။ အဲဒီေလာက္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီသူကို အားရပါးရ ႀကဳိဆိုလိုက္ခ်င္မယ္။ လူထုအတြက္ လမ္းျပဦးေဆာင္ ေပးမယ့္ အရည္အခ်င္းျပည့္တဲ့ ရိုးသားတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ အင္မတန္ လိုအပ္ေနတာမဟုတ္လား။ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္လို ပုလင္းတူ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပည့္ေအာင္၊ ညီညြတ္ေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ပါရဲ႕လားလို႕ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေစခ်င္ပါေတာ့တယ္။
“က်ဳပ္တို႕က ေ၀ဖန္တဲ့သူ၊ အႀကံျပဳတဲ့သူ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ လူထုေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႕လုပ္ဖို႕ မလိုဘူး။ သူပဲလုပ္ဖို႕လိုတယ္ဗ်“ ဆိုျပီး ဆင္ေျခေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္အဆင့္ကို ကိုယ့္ဘာသာနားလည္ဖို႕ေကာင္းျပီလို႕ပဲ ဆိုပါရေစ။
ေဆြးေႏြးေ၀ဖန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရးသားေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးသူေတြဟာ ရိုးသားရဲ႕လား။ ေစတနာ မွန္ရဲ႕လား။ ရိုးသားေစတနာမွန္ျပီး ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြအေပၚ သစၥာမေဖါက္သူေတြဆို ရန္သူ၀မ္းေျမာက္ေအာင္ ဒီလို ေသြးခဲြစာေတြ ေရးပါ့မလား။ ေရးသူေတြဟာ ဒီလူေတြ မွားေနတယ္ဆိုရင္ ဘာလို႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၃ ႏွစ္လံုးလံုး မေျပာပဲ ဘာေတြငံုၿပီး ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ၾကတာလဲ။ အခုမွ ဥာဏ္အလင္းေပၚျပီး တေရးႏိုး ထေအာ္တာဆိုရင္လည္း အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါကိုသံုးသပ္ၿပီး ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို ဆံုးျဖတ္ဖို႕ လိုပါတယ္။ “ဟုိတုန္းထဲက ေျပာမလို႕၊ ေျပာဖို႕သင့္မသင့္၊ အႀကံျပဳဖို႕ သင့္မသင့္ သံုးသပ္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာပါဆိုရင္လည္း ဒီေလာက္အခ်ိန္ၾကာကတည္းက ေတြးေတာဆင္ျခင္ႏိုင္ သူဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ေစတနာမွန္နဲ႕ တင္ျပေျပာဆိုမႈကို ဘယ္လိုတယ္ျပမွ ထိေရာက္မယ္ဆိုတာကို သိမွာအမွန္ပါပဲ။ အခုလို မီဒီယာက ထိုးဖြ လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ (၁) ရန္သူ၀မ္းသာမယ္။ (၂)ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းၾကား ေသြးကဲြၿပီး ညီညြတ္မႈပ်က္ျပားမယ္။ (၃)ပန္းတိုင္ ေ၀၀ါးကုန္မယ္။ (၄)ကိုယ့္မွာ ဗ်ဴဟာေတြရွိမယ္ဆိုရင္ေတာင္ လွ်ဳိ႕လွ်ဳိ႕၀ွက္၀ွက္ ႀကံစည္ေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ကိစၥေတြရွိခဲ့ရင္ အေဟာသိကံျဖစ္ျပီး အက်ဳိးယုတ္ကုန္မယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ ထည့္တြက္သင့္မယ္ထင္ပါတယ္။ရန္သူက အေျခခိုင္ျပီထင္ျပီး ေျခလွမ္းယိုင္ ၿခံခုန္ဖို႕ ႀကဳိးစားတဲ့သူ၊ မူလကတည္းက သပ္လွ်ဳိဒလံမို႕ ဇာတိရုပ္ျပလာတဲ့သူအတြက္ေတာ့ အေထြအထူးေျပာစရာမလိုပါဘူး။
တခု ေျပာလိုတာက ျမန္မာလူထုရဲ႕ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈ၊ ဒီမိုကေရစီ ျမတ္ႏိုးမႈ၊ သစၥာရွိမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ၊ ႀကဳိးစားရုန္းကန္ အနစ္နာခံမႈေတြေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေအာက္လမ္း အထက္လမ္း နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး သံုးၿပီးေခ်မႈန္းေခ်မႈန္း ဒီေန႕အထိ တိုက္ပဲြအရွိန္မေသေသးဘူး။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြ မက်ဆံုးေသးဘူး။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ခြပ္ေဒါင္းအလံမလွဲ ရဲရဲရင့္ရင့္ တလႊင့္လႊင့္ပ်ံေနတုန္းဆိုတာကိုေတာ့ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ေရွ႕ဆက္မတက္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ေနာက္မဆုတ္ပဲ ရတဲ့ေနရာက က်ားကုတ္က်ားခဲ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ၿပီး ဒူးမေထာက္ အညံ့မခံစတမ္း ရပ္တည္ေနၾကတာကိုေတာ့ ဥေကၡာမျပဳသင့္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဆရာတင္မိုးကဗ်ာတပုဒ္ကို ထပ္ကိုးကားပါရေစ။
ခြပ္ေဒါင္းခင္းတဲ့လမ္း
တို႕တိုင္းျပည္က ကေမာက္ကမ
ေခတ္ေနာက္က်လို႕ ပက္လက္လန္
ယက္ကန္ ယက္ကန္
ေတာ္လွန္ေဟ့ ေတာ္လွန္
အသံကျမည္ဟိန္း။
ေက်ာခ်င္းခြာ၊ ဖ်ာခ်င္းလု
ဘယ္သူ႕ကိုေတာ္လွန္ရမလဲ
လက္စမသိမ္း။
ပန္းတိုင္ေပ်ာက္ပါလို႕
လွမ္းကိုင္ေထာက္စရာ မရွိၿပီ။
လက္ညွိဳးေတြ ျပန္လွန္ထိုး
ယိုးစြပ္ၾကသည္။
ေသြးနဲ႕ေလာင္းခဲ့ၾကတဲ့
ခြပ္ေဒါင္းတို႕ အာဇာနည္
ျပန္လွန္၍ၾကည့္စမ္း
ကိုယ္က်ဳိးကို ဘယ္မငဲ့
ခင္းခဲ့တဲ့လမ္း။
မင္းတဲ့တဲ့လွမ္း။
တင္မိုး ၁၆.၃.၂၀၀၀ (ၾကာသာပေတး ညေနခင္း)
ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ လမ္းလဲြေနပါတယ္ဆိုရင္ ေရးသားေ၀ဖန္သူေတြမွာ လမ္းမွန္ေတြရွိပါသလား။ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြ ေအာင္ျမင္ဖို႕ ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္ျပီး လက္ေတြ႕က်တဲ့ အစီအမံ ေတြရွိသလား။ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာေကာင္းေတြရွိပါသလား။ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း ေစတနာမွန္နဲ႕ ရိုးသားသူေတြဆိုရင္(အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို) ပထမ ေဒၚစုနဲ႕ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြဆီ တင္ျပမယ္။ တင္ျပရဲ႕သားနဲ႕ (ကိုယ့္အယူအဆအရ) လက္မခံပဲ လမ္းလဲြသြားေနတယ္ထင္ရင္ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာမွ မီဒီယာက ဖြင့္ခ်ခ်င္သပဆို ဖြင့္ခ်ေပါ့။ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ တင္ျပခဲ့ဖူးပါသလဲ။ ဘယ္ႏွခါေလာက္ ေစတနာမွန္မွန္နဲ႕ အႀကံျပဳတင္ျပခဲ့ဖူးပါသလဲလို႕ ေမးဖို႕ရွိလာပါတယ္။
တခ်ဳိ႕လည္း တင္ျပအႀကံျပဳတာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို မီဒီယာကဖြင့္ခ်ေရးသားလိုက္တဲ့အတြက္ ကိုယ္လုပ္မယ့္အလုပ္ က မွန္ကန္ေကာင္းမြန္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရန္သူ႕အတြက္ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ပိတ္ဆို႕ဖို႕ လုပ္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္မသြားေပဘူးလား။
အႀကံျပဳတင္ျပသူတခ်ဳိ႕က နည္းလမ္းေလးေတြေတာ့ ေရးဖူးတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလက္ေတြ႕နဲ႕ အံ၀င္ ခြင္က်ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ ျပန္သံုးသပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဘယ္ဘုရားမွာ ဘာလုပ္၊ ဘယ္လိုအဓိဌာန္ျပဳ၊ ဟိုလူက ဟိုလိုလုပ္။ ဒီလူက ဒီလိုလုပ္၊ ဟိုလူက ဟိုမွာေန ဒီလူက ဒီမွာေန ဆုိတာမ်ဳိးနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဗဒင္ဆရာလိုလို၊ စခန္းမွဴးလိုလို၊ ဘုရားကိုးဆူဆရာလိုလို စီမံေနရာခ်ေနတဲ့ အႀကံဥာဏ္မ်ဳိး ကေတာ့ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းမေျပာနဲ႕ ရန္သူေတာင္ ထိုင္ရယ္ ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာေတာ့ ေတြးဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ ဟိုႏိုင္ငံမွာ ဟိုလိုလုပ္လိုက္လုိ႕ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုလုပ္ရံုနဲ႕ ေအာင္ပါ့မလား။ ေအာင္ခဲ့ဖူးလား။ လက္ေတြ႕က်က် သံုးသပ္ဖို႕ လိုလာပါတယ္။ ကိုယ္ဥာဏ္ေလး တထြာတမိုက္နဲ႕ ဟုတ္လွျပီဆိုျပီး ကေလးကလားဗ်ဴဟာကိုင္၊ ထိုင္ဆဲေနရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ကံႀကီးထိုက္တတ္ပါတယ္။
ျပန္စဥ္းစားပါ။ ကိုယ္ေစတနာဟာရိုးသားပါရဲ႕လား။ တဖက္အုပ္စုက ခိုင္ေနျပီထင္လို႕ ဘက္ေျပာင္းဖို႕ မ်က္စပစ္တဲ့သေဘာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အရင္ထဲက အဲဒီဖက္သားေတြျဖစ္ခဲ့ျပီး အခုလို အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ခါေတာ္မွီ ထိုးစစ္စင္တာလား။ ကို္ယ္သိသေလာက္ေလးနဲ႕ ပိုင္ျပီထင္ျပီး ေပၚျပဴလာ လုပ္ခ်င္တာလား။ ကိုယ္ဟာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲအတြက္ ဖ်က္ပိုးလား၊ ေလာက္ေကာင္လား။ ႏိုင္ငံေရး မိစာၦေကာင္ေတြျဖစ္ေနျပီလား။ ႏိုင္ငံေရးကံႀကီးထိုက္ရံုမက ႏိုင္ငံေရး ပါရာဇိက က်မယ့္သူလား။
ေ၀ဖန္သူတိုင္းကို အျပစ္မေျပာလိုပါဘူး။ စိတ္ေစတနာေကာင္းနဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳၾကတာ အမ်ားအျပားပါ။ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ အမ်ဳိးသားစိတ္၊ ဒီမိုကေရစီစိတ္ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္နဲ႕ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳၾကသူေတြကို ေလးစားပါတယ္။ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ ပဲေလွာ္ၾကား ဆားညွပ္ဆိုသလို သစၥာေဖါက္ေလာက္ေကာင္ေတြေၾကာင့္ ညီညြတ္ေရးပ်က္ျပား၊ ေခါင္းေဆာင္မႈေ၀၀ါး အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ေသြးေတြနဲ႕ ထုဆစ္ေနတဲ့ သမိုင္း၀င္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို အိုးမဲအသုတ္မခံႏိုင္လို႕ ျပန္လည္ တင္ျပေဆြးေႏြးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေ၀ဖန္သူေတြထဲမွာ မွန္ကန္သူေတြရွိပါတယ္။ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲ မွားသြားတာမ်ဳိးလည္း ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိးအတြက္ေတာ့ မန္လည္ဆရာေတာ္ (မဃေဒ၀ပ်ဳိ႕) ထဲမွာ
ဥာဏ္ရွိေယာက္်ား၊ မွားလတ္ေသာခါ ေဆးလြန္နာကို
ဆရာေနာက္ဆက္ အကုခက္သို႕ ဖ်က္၍အၿမဲ ပယ္ႏိုင္ခဲ့၏။ လို႕ ဆိုခဲ့သလို ဥာဏ္ရွိေယာက္်ားဆိုရင္ ေဆးမလြန္ခင္ ဆင္ျခင္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ မုဆိုးတပိုင္း မိန္းမရိုင္းႀကီးေတြလို စိတ္ရူး၀င္ၿပီး အာဃာတျပင္းျပင္း အညွဳိးအေတး သိပ္တင္းေနၾကသူေတြကိုေတာ့.. ဦးပုညရဲ႕ ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ထဲက စကားအတိုင္း…..
ဥာဏ္၀ကၤႏၱ၊ ယုတ္မာလွေသာ၊ အမိုက္မအတတ္၊ သင္းႀကံ၍သတ္သည္ကား၊ ဆက္ဆက္မုခ်၊ မွန္ေတာ့သည္။
သုိ႕စဥ္မွ်ေလာက္၊ မေထာက္မဆ၊ ႀကံရက္သည့္မိန္းမအား၊ မရသ၍ သူမေမ့ရွာၿပီ။
ေရွ႕သို႕သံသရာ ျဖစ္တိုင္းမွာပင္ ေလာင္စာရန္ၿငွဳိး၊ မီးဆက္၍ပ်ဳိးမည္ေၾကာင့္… မိန္းမဆိုးအမုန္း သည္မွ်ႏွင့္ တုံးေစေတာ့.. လို႕သာ ေမတၱာပို႕ရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ဒီထက္ဆိုးတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာရရင္ ပုလင္းတူအခ်င္းခ်င္းၾကား ေျမွာက္စားခံရလည္း မဆုိးလွဘူးအျမင္ႀကံနဲ႕ မိစာၦဥာဏ္ တထြာတမိုက္သံုးၿပီး ရန္သူႀကဳိက္ မ်က္စပစ္၊ “ေခြးအ” ခ်င္း လက္ခုပ္ခ်ဴ ၊ ယုတ္ညံ့တဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ဒီမုိကေရစီပန္းတိုင္ပ်က္ေအာင္ ဘယ္လိုပင္အဆိပ္ခတ္ေပမယ့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ကေတာ့ “ေရႊလေရာင္ ေျပာင္မပ်က္တယ္ ထြန္းလ်က္ပင္သာ” ဆိုသလိုပဲလို႕ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
သေရာ္စာလိုလို ကေလာ္စာလိုလို အေရးအသားေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးက၀ိလိုလို ဟန္ေဆာင္ျပီး ဒိမိုကေရစီကို အမဲဖ်က္ဖို႕ႀကံသူေတြအတြက္ ဆရာ၀င္းတင့္ထြန္းရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႕ လက္ေဆာင္ေပးရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ ပါတယ္။
ေခြးတေကာင္အေၾကာင္း
၀င္းတင့္ထြန္း
ေခြးဆိုတာ
ေမြးတဲ့အရွင္
သခင္အႀကဳိက္
ကိုက္ရ ေဟာင္ရ
မာန္ဖီရ
ဗီဇကိုက တိရိစာၦန္။
မွန္တယ္ မွားတယ္
ဘယ္သုိ႕ ဘယ္၀ါ
မသိပါ။
သိလည္းအလကား
ေဘးဖယ္ထား
စားရတဲ့ဘက္ အမွန္ပင္
ေကၽြးတဲ့ဘက္က ေနၿမဲပင္။
အိမ္ႀကီးရွင္က
အစာခ်ေကၽြး
ေခြးကိုေမြးတာ
သူ႕အိမ္ သူ႕ၿခံ
ကာကြယ္ေစဖို႕
ေစာင့္ၾကပ္ဖို႕
ထိန္းသိမ္းေပးဖို႕
ေဟာင္ေပးဖို႕။
သည္ၾကားထဲ
အားမရေသး
က်ားရိုးေသြးတိုက္
ကိုက္စမ္း၊ မိုက္စမ္း
ရမ္းလိုက္စမ္းေဟ့
ေစ့ေဆာ္ထပ္ဆင့္
ေသြးထိုးပင့္ေသာ္။
မည္းမည္းျမင္ရာ
ထင္ရာထိုးလိုက္
ဟိန္းလိုက္ ေဟာက္လိုက္
မာန္ဖီလိုက္နဲ႕
ေခြးမိုက္တေကာင္ နာမည္ေက်ာ္။
ေမာင္ကိုဦး
Sunday, May 8, 2011
ေဒၚ႐ႈ႔ (သို႔) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေစာင့္ေရွာက္သူ
ဒီအခက္အခဲမ်ားကို တတ္ႏုိင္သမွ် လက္လွမ္းမီသမွ် လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ ေစာင့္ေရွာက္ေနသူ တဦးကေတာ့ ေဒၚ႐ႈ (ေခၚ) ေဒၚ႐ႈသင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚ႐ႈဟာ အသက္ (၆၁) ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးတဦးျဖစ္ၿပီး အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ စည္း႐ံုးေရးမွဴး တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ အက်ဥ္းသားေစာင္ေရွာက္ေရး လုပ္ငန္းကို ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးမွ စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ ယေန႔အထိ အက်ဥ္းသားေပါင္း တရာဝန္းက်င္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတိုက္၊ မဂၢင္ေက်ာင္းတုိက္၊ နန္းဦးေက်ာင္းတိုက္၊ ပုဇြန္ေတာင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ စတဲ့ေက်ာင္းတိုက္မ်ားကို အာဏာပိုင္စစ္တပ္က ဝင္ေရာက္စီးနင္းၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ သံဃာေတာ္အေျမာက္အမ်ားကို ဖမ္းဆီး႐ံုးတင္ စစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို အင္းစိန္ေထာင္မွ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးမ်ားသို႔ ႐ံုးထုတ္ရာမွာ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္မွ နံနက္ (၈း၀၀) နာရီခန္႔မွာ ႐ံုးထုတ္ၿပီး ညေန ၃း၀၀-၄း၀၀ နာရီခန္႔ထိ ႐ံုးထုတ္ခ်ိန္ ရွည္လ်ားလွေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားက သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဆြမ္းကိစၥကို ဘာမွစီစဥ္ေပးျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို လူဝတ္လဲရာမွာ ႀကံ့ဖြတ္မ်ား၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားရဲ႕ ပုဆိုးအကၤ် ီ အစုတ္အၿပဲ၊ ေခ်းအထပ္ထပ္မ်ားသာ ဝတ္ေပးခဲ့ၾကသျဖင့္ သံဃာေတာ္မ်ားမွာ အဝတ္ပုဆိုး ညစ္ႏြမ္းလွေၾကာင္း ေရွ႕ေန ကိုညီညိလိႈင္၊ ကိုဖိုးျဖဴတို႔ထံကတဆင့္ ေဒၚ႐ႈ ၾကားသိခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဲဒီအခါ ေဒၚ႐ႈဟာ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး တရား႐ံုးခ်ိန္းေန႔ေတြမွာ တရား႐ံုးမ်ားသို႔ ဆြမ္းလိုက္လံဆက္ကပ္ျခင္းျဖင့္ အက်ဥ္းသားေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္
သူမရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္ငန္းမွာ စတင္ခဲ့တဲ့သံဃာေတာ္မ်ားကေတာ့ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ထိုဆရာေတာ္မ်ားကတဆင့္ ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူဘယ္ဝါ႐ံုးထုတ္ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ရွိမယ္စသျဖင့္ လက္ဆင့္ကမ္း ေျပာၾကရာက ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ကာလေနာက္ပိုင္း တေန႔ထဲ ၿမိဳ႕နယ္ ၃-၄ ခုအထိ ဆြမ္းလိုက္ကပ္ရတာမ်ဳိး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ားသာမက လူပုဂၢိဳလ္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားရဲ႕တရား
“အန္တီကေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္ေရာက္တာနဲ႔ တတ္ႏုိင္သမွ် ပို႔ေပးလိုက္တာဘဲ။ နယ္က ေျပာင္းလာသူေတြက ဘာဆိုဘာမွ မပါၾကသလို ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြကလည္း လိုက္မလာႏိုင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ တြက္ကပ္မေနဘူး။ အင္းစိန္ေထာင္ကို ေရာက္တယ္ ၾကားတာနဲ႔ ဖေယာင္းပုဆိုး အခင္းပို႔တယ္။ အဝတ္ပုဆိုး၊ ျခင္ေထာင္စတာ လိုမယ္ထင္တာကို ပို႔လိုက္တာဘဲ” လို႔ ေဒၚ႐ႈက ေျပာျပတတ္ပါတယ္။
ဒီလို ပို႔ေပးရတာဟာ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔လွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ရပါ။ သူမအေနနဲ႔ သားသမီး ၅ ေယာက္ လုပ္စာကိုင္စာနဲ႔ အိမ္မွာ အၿငိမ့္သာ ထိုင္စားႏုိင္ပါလွ်က္ ေထာင္ဘူးဝမွာ ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြက အေငါက္ အငန္းခံ၊ ျငဴျငဴစူစူခံၿပီး ပို႔ရရွာတယ္လို႔သိရပါတယ္။ တျခားသူေတြကို ပါဆယ္ေပးသြင္းၿပီး သူမကို တေနကုန္ မတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ခိုင္းရင္ေတာင္
သူမဟာ နယ္အေဝးေရာက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထံကို
တကယ္ေတာ့ သူမဟာ ေလာကတာဝန္ သိစိတ္ရွိသူပါ။ လူဆန္တဲ့လူလို႔ဘဲ သူမကို ကဗ်ည္းတပ္ခ်င္ပါတယ္။ သူမဟာ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ ရွိတယ္။ ေမတၱာစိတ္ ရွိတယ္။ ဂ႐ုဏာစိတ္ ရွိတယ္။ သူမရဲ႕ေမတၱာစိတ္၊ ဂ႐ုဏာစိတ္က အက်ဥ္းက် သားသမီးရွိတဲ့ တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ အသီးသီးက အက်ဥ္းေထာင္ေတြဆီ လမ္းခရီးမသြားတတ္ မလာတတ္သူ မိသားစုေတြကိုလည္း သက္ဆိုင္ရာအက်ဥ္းေထာင္ေတြအထိ လိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမဟာ က်ဳိင္းတံုေထာင္၊ ၿမိတ္ေထာင္၊ စစ္ေတြေထာင္၊ ကေလးေထာင္ စတဲ့ ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားက နယ္အေဝးေထာင္ေတြအႏွံ႔ ေရာက္ခဲ့ဘူးသူလဲ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ အက်ဥ္းက် သံဃာမ်ားရွိရာ ေလွေလွာ္အင္း၊ တိုက္ႀကီး ဥတို၊ မအူပင္ အလန္း၊ က်ဳိက္ထိုၿမိဳ႕နယ္ မုပၸလင္ ရဲဘက္စခန္းေတြထိ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မွာၾကားသမွ်ကို လည္း ေခါက္တုန္႔ ေခါက္ျပန္ သြားေရာက္ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ျပန္ပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္အက်ဥ္းေထာင္မွ ဦးဇင္းတပါး အာဟာရျပတ္ၿပီး ဘဝနတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူေၾကာင္း ၾကားသိရတဲ့အခါ သူမဟာ ႀကီးစြာေသာ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ၿပီး သူလက္လွမ္းမမီလို႔ပါ။ မသိလိုက္လို႔ပါ။ သိလို႔ေတာ့ ပါဆယ္ပို႔ေပးပါတယ္လို႔ ဆိုပါသတဲ့။ အခုအခ်ိန္မွာ သူမဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အက်ဥ္းသားေစာင့္ေရွာက္ေရးလုပ္
တကယ္ေတာ့ သူမဟာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကိုသာ မကပါ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တည္းခိုစရာမရွိသူ နယ္အေဝးက မိသားစုဝင္ေတြ အင္းစိန္ေထာင္ကို ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႔ၾကလွ်င္ သူမအိမ္မွာ တည္းခိုေစၿပီး ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ ေထာင္ဝင္စာ ေတြ႔ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတတ္ပါေသးတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေျမာက္လာသူ အက်ဥ္းသားမ်ားကိုလည္း သူမက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႔ ဘုရားဖူး လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးတတ္ေသးသလို လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ သီလရွင္ဆရာေလးမ်ား သီလရွင္ျပန္ဝတ္ခြင့္မရလို႔ စားဝတ္ေနေရး ခက္ခဲေနတာကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဘို႔ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းတက္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္တာမ်ဳိးလဲ လုပ္ေပးတတ္သူပါ။
ေဒၚ႐ႈက သူမဒီလို ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေစာင့္ေရွာ
ျမန္မာျပည္မွာ သူလိုလူေတြ လူ ၂၀ ရွိမယ္ဆိုရင္ အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ အေတာ္အသင့္ေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာရွိႏုိင္ပါလိမ့္
ေဒၚ႐ႈ (သို႔) ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတို႔ရဲ႕ ဒုတိယအေမ (သို႔) ဘိကၡဳမာတာ။ သူမကေတာ့ ႏုိင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ေနသူ သူမရဲ႕ သားသမီးေတြ အားလံုးအျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ပါေ
အေမေဒၚ႐ႈ -သူမရဲ႕ ဆႏၵအျမန္ဆံုး ျပည့္ႏုိင္ပါေစ။
မိုးေက်ာ္ေက်ာ္
Tuesday, March 29, 2011
Saturday, March 12, 2011
သူရဦးတင္ဦး(၈၄)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ႏွင့္ ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္ (၈၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု
့္ ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္(၈၁)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ အမွတ္ရပံုမ်ား Slideshow: Walaylone’s trip to Thailand was created by TripAdvisor. See another Thailand slideshow. Take your travel photos and make a slideshow for free.
Friday, March 11, 2011
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ဖူကူရွီးမားသို႔ ၈.၈ ျပင္းအားရွိငလ်င္ေၾကာင့္ ဆူနာမီေရလိႈင္းမ်ားဖံုးလႊမ္း
ယေန႔ ေသာၾကာ၊ တုုိက်ဴိအခ်ိန္ ေန႔႔လည္ ၂နာရီ ၄၆ အခ်ိန္က တုုိက်ဴိႏွင့္ မိုုင္ ၂၄၀ အကြာ ပစၥဖိတ္ပင္လယ္ျပင္ မိုုင္ ၂၀ အနက္တြင္ ျပင္းအား ၈.၈ ရွိသည့္ ငလ်င္လႈပ္ျပီး ေပ ၂၀ ေက်ာ္ လႈိင္းမ်ား ဂ်ပန္ကမ္းေျခ ေနရာ Onahama city in Fukushima prefecture တြင္ ဖုုံးလႊမ္းသြားသည္ကိုု ယခုုသတင္းေရးေနသည့္ အခ်ိန္ တုုိက်ဴိအခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီတြင္ ေတြ႔ေနရသည္။ မီးေလာင္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနျပီး ၾကိဳတင္သတိေပး ကာကြယ္မႈမ်ား မျပဳလုုပ္ႏိုုင္ပုုံ မရေခ်။
အင္န္အိပ္ခ်္ေက ဂ်ပန္ရုုပ္သံက ေ၀ဟင္မွ တိုုက္ရိုုက္သတင္းထုုတ္လႊင့္ေ
ထိုုပင္လယ္္ေရေအာက္
ငလ်င္ေၾကာင့္ ဆူနာမီလႈိင္းၾကီးမ်ား ကမ္းေျခသိုု႔ တိုုက္ခိုုက္မည္ ျဖစ္ရာ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု၏ ဟာ၀ိုုင္အီကၽြန္းႏွင့္ အေနာက္ျခမ္းကမ္းေျခ
ကယ္လီဖုုိးနီးယား၊ ဆန္ဖရန္ေဘးတိုု႔အထိ လႈိင္းမ်ား တက္လာႏိုုင္ေၾကာင္း
ခန္႔မွန္းေျပာဆိုုမႈမ်ား ရွိေနသည္။
Saturday, March 5, 2011
ငါသံုးတာဘယ္သူမွ မစစ္ေဆးရ
၀ိုင္းစဥ္းစားၾကပါအံုး....
အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ေငြကိုသံုးစြဲတာျဖစ္ေပမယ့္ မည္ေရြ႔မည္ မွ်ကုန္က်သည္ကို မိသားစုအတြင္းတုိင္ပင္ကာ သံုးစြဲသူမွ တာ၀န္သိစြာျဖင့္ အက်ဳိးအေၾကာင္းရွင္းျပၾကေပသည္။
အခုေတာ့ၾကားလို႔မွမေတာ္ ႏို္င္ငံေတာ္ပို္င္ ဘ႑ာေငြကို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္တံ့ေရးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးက ျပည္တြင္းေငြနဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေငြနဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ သံုးစြဲတဲ့အေပၚ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မစစ္ေဆးရဆိုေတာ့ .......
အခုေတာ့ၾကားလို႔မွမေတာ္ ႏို္င္ငံေတာ္ပို္င္ ဘ႑ာေငြကို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတည္တံ့ေရးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးက ျပည္တြင္းေငြနဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေငြနဲ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ သံုးစြဲတဲ့အေပၚ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မစစ္ေဆးရဆိုေတာ့ .......
Tuesday, February 15, 2011
သမိုင္း၀င္ ေတာ္လွန္ေရး ကူးစက္မႈမ်ားႏွင့္ လူထုေအာင္ပြဲ
ျပီးခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္မ်ားတြင္ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ဗိုင္းရက္စ္ပိုးကဲ့သို႔ပင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ကူးစက္သြားခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ တူနီရွားမွသည္ အီဂ်စ္ဆီသို႔။
အနီးအနားတုိင္းျပည္မ်ားျဖစ္သည့္ ေဂ်ာ္ဒန္ႏွင့္ ယီမင္တို႔တြင္လည္း ဆႏၵျပမႈမ်ား၊ ဆူပူမႈမ်ားျဖစ္ပြားလာေတာ့သည္။ ထပ္မံျပန္႔ပြားႏုိင္သည့္ ေနာက္တစ္ႏုိင္ငံမွာ ဆီးရီးယားဟူ၍ အသံမ်ားလည္း ေပၚထြက္ေနဆဲ။
ဆႏၵျပမႈ ပ်ံ႕ႏွံ႔ႏႈန္းထားမွာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ။ ဤဆက္တိုက္ျဖစ္စဥ္မ်ားမွာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀၀ အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မေက်နပ္မႈ ကာလမ်ားႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၏ ပဲ့တင္သံမ်ားပင္တည္း။
အီဂ်စ္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား အီဂ်စ္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္တံတုိင္းၾကီး ျပိဳလဲပ်က္စီးသည့္ ရိုက္ခတ္မႈမွသည္ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ဥေရာပတ၀ွမ္းလံုး ရုန္းကန္ေတာ္လွန္ျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားသည္ ပိုု၍ပို၍ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားကို ဆက္တိုက္ ျဖစ္ပြား ေစခဲ့ပါသည္။ ထပ္မံ၍ ျဖစ္ပြားရေလျပီ။ လူထုဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈ အလ်င္အျမန္ ျဖစ္ထြန္းလို႔လာေနသည္။ “ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ကူးစက္တတ္ပါရဲ႕” ရိုလာျမိဳ႕၊ မစ္ေဆာ္ရီသိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္မွ စစ္သမိုင္းပညာရွင္ ဂၽြန္မက္မန္းနပ္စ္က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ “သမိုင္းကေန သင္ခန္းစာ ယူၾကဖို႔ရာ ဆိုရင္ အဲဒါ ဘယ္လိုပံုမ်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားခန္႔မွန္းလို႔ မရႏုိင္တာပါ။ ေၾကာက္စရာေပါ႔ေနာ။ တာ စလႊတ္လိုက္ျပီဆိုတာနဲ႔ အင္အားေတြဟာ ဘယ္ေနရာေတြအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ သြားႏုိင္တယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားလို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။” အဦးအစ သမုိင္း ဥပမာအေနျဖင့္ ျဗိတိန္အင္ပါယာကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ဖူးေသာ အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးကို ျပရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ၁၇၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ပြဲ၀င္ႏုိင္မႈေၾကာင့္ ျပင္သစ္မ်ားအတြက္ အားတက္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ခဲ့ျပီး သူတို႔ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရးကိုလည္း ၁၇၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဆြတ္ခူး ရယူႏုိင္ခဲ့ျပန္သည္။ ဤသည္မွာ သမုိင္းသုေတသီမ်ား၏ အျမင္တူေသာ သံုးသပ္ခ်က္တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ “တရားေသာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္အသစ္ေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနပါဦးမယ္။ ဆက္သြယ္ေရး မီဒီယာ အသစ္ေတြလည္း ရွိေနမွာပါ။ ဒါကေတာ့ လူ႔မေနာ၊ လူ႔သဘာ၀ပါ။ လူထုဟာ ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရျပီဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။” ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ေသာ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ျပန္သည္။ ဖိႏွိပ္ခံ၊ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ မရွိရွာၾကေသာ အလယ္လတ္တန္း ေအာက္လႊာလူထုၾကီးက ဘုရင္လူး၀စ္ဖီလစ္၏ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားႏွင့္ အခြင့္ထူးခံ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ခဲ့ၾက၏။ ဘုရင္လူး၀စ္ဖီလစ္ တုိင္းျပည္မွ ထြက္ေျပးရသည္ႏွင့္ ေတာ္လွန္မႈ အစဥ္အတန္းၾကီးမွာ ဂ်ာမဏီသို႔ ကူးစက္ခဲ့ေလျပီ။ လူထု၏ တအံုေႏြးေႏြး၊ ၾကိမ္မီးအံု ပူေဆြးေသာကမ်ားကလည္း ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ အဆင့္သင့္ ရွိေနခဲ့သည္ေပပဲ။
ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈမ်ားမွာ ရပ္မနားႏုိင္ေသး။ ထိုမွဆက္လက္၍ ၾသစၾထီးယား၊ ပိုလန္၊ ရုရွား၊ အီတလီတို႔ကို ေက်ာ္လြန္ျပန္႔ပြား ေတာ္လွန္ခဲ့ေခ်ျပီ။ “တစ္ခုကေန တစ္ခုဆီကို ဆက္တိုက္ကူးစက္ျပန႔္ပြားခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။” မက္မန္နပ္စ္ကဆို၏။ “လူထုက ျပင္သစ္မွာ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရျပီ။ ေအး... ဟုတ္တယ္ေဟ့၊ လုပ္လို႔ရသားပဲ။ အခ်ိန္က်ျပီလို႔လည္း ထင္တယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ေတာမီးေလာင္သလို ေတာ္လွန္ေရးဟာ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့ဖူးပါရဲ႕။” အျခားေသာ သာဓကမ်ားေဆာင္ပါအံ့။ ရက္စက္ေသာ အာဏာရွင္ အေမရိကန္ အစိုးရကို မေက်နပ္သျဖင့္ ၁၈၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ကာရိုလိုင္းနာနယ္ ခြဲထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အယ္ဘားမာ၊ မစၥစၥပီႏွင့္ အျခားေတာင္ပိုင္း ျပည္နယ္မ်ားက လုိက္ပါခြဲထြက္ခဲ့ၾကသည့္ ဒိုမီႏိုသက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ပြားရေလေတာ့၏။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္တံတိုင္းၾကီး ျပိဳလဲခဲ့ရသည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ၾကေသာ ပိုလန္၊ ရိုေမးနီးယား၊ ဟန္ေဂရီ၊ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီးယားႏွင့္ ဘူလ္ေဂးရီးယားႏိုင္ငံမ်ား၏ ေတာ္လွန္ေရးလိႈင္း ရိုက္ခတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ပင္တည္း။ ယခုျဖစ္ပြားေနေသာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အေျခအေနမွာ မတူေသာ ေနာက္ခံ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမ်ား ရွိေနပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း အတိတ္ကာလမ်ား၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ဆင္တူလြန္း ေပသည္ဟု ေကာ္နဲတကၠသုိလ္မွ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အီဂ်စ္သမိုင္းပညာရွင္ ဇအဒ္ဖာမီက ဆို၏။ အျခားေသာ ကူးစက္တတ္သည့္ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ယခုပုန္ကန္မႈမွာလည္း ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အာဏာရွင္တို႔အေပၚ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား တအံုေႏြးေႏြး စုေဆာင္းခဲ့ရသည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားစြာကပင္ စတင္ခဲ့ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။ ျမိဳ႔ရြာအႏွံ႕ က်ယ္ျပန္႔လာေတာ့၏။ အျခားေသာ ယဥ္ေက်းမႈပံုစံမ်ား ေျပာင္းလဲရျခင္း၌လည္း ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေသာ ကာလမ်ားမွာ မီးပြားကို ေစာင့္ေနသည္ႏွင့္ တူေတာ့သည္။ ဆက္တိုက္ ျပိဳလဲလာေနသည့္ ဒိုမီႏိုျဖစ္စဥ္မ်ားက ရိုက္ခတ္မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ။ ယခုျဖစ္စဥ္၏ မီးပြားမွာ ဒီဇင္ဘာလလယ္ေလာက္က မိမိကိုယ္ကို မီးရိႈ႕ခဲ့ရွာေသာ တူနီးရွား ဆႏၵျပသမား တစ္ဦးရယ္ပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆႏၵျပမႈမ်ားက အလ်င္အျမန္ပင္ တူနီးရွား သမၼတကို ထြက္ေျပးေစရသည္ အထိပင္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အလားတူ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ကူးစက္ခဲ့ေတာ့သည္။ တစ္ခုတည္းေသာ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္မႈမွသည္ ကူးစက္လာေစရန္အတြက္ အဓိက ေသာ့ခ်က္ကား “ဆက္သြယ္ေရး” ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဖာမီက ထပ္ေလာင္းရွင္းျပသည္။ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္မူ မ်ားမၾကာေသးမီက တီထြင္ခဲ့ေသာ တယ္လီဂရဖ္ ေၾကးနန္းစနစ္ပင္ျဖစ္သည္။ ပံုႏွိပ္ သတင္းစာမ်ားႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံတ၀ွမ္း ျဖစ္ပ်က္ေနမႈမ်ားကို ျပည္သူလူထုအတြက္ သတင္း သဲလြန္စမ်ား ေပးႏုိင္ခဲ့ေလျခင္း။
ယေန႔တြင္မူ ေဖ့စ္ဘြတ္၊ ယူက်ဳ႕ႏွင့္ တြစ္တာ။ အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္ေရးမ်ား ဖ်က္ဆီး ခံရေသာ အခါတြင္မူ အီဂ်စ္ ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ မူလ လက္ေဟာင္းနည္းမ်ားျဖင့္ သတင္းဆက္ခဲ့ျပန္သည္။ ဘာလုပ္ ၾကမည္ကို ပံုႏွိပ္ ျဖန္႔ေ၀ၾကျခင္းပင္။ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈ ကူးစက္သည္ဟု ဆိုရာ၀ယ္ လူထု၏သည္းေျခတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ စိတ္အင္အားတို႔ ရလိုက္ျခင္းက အဓိကဟု ဆိုရေခ်မည္။ မိမိတို႔ႏွင့္ အေျခအေနခ်င္းတူညီေသာ အျခားတုိင္းျပည္ လူထုက ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကေလျခင္း။ .... ထုိ႔ျပင္တ၀.... ေအာင္ပြဲခံ ေနၾကေလျခင္း။ “သူတို႔လည္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ပံုစံပါလားလို႔ လူထုက သိျမင္လာတယ္။ တကယ္ကို ျဖစ္ႏုိင္တာပဲလို႔ ျမင္လာၾကတယ္။” ဖာမီက ဆို၏။ “ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ အတားအဆီးကို ခြါခ် ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။” သမုိင္းက မတတ္ႏုိင္သည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ရွိေလသည္။ ကၽြမ္းက်င္သူ၊ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားက ေတာ္လွန္ေရး မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚမည္ဟု ေဟာကိန္းထုတ္ရန္ သမုိင္းက မလုပ္ေပးႏုိင္ပါ။ မည္မွ်အထိ ျပန္႔ႏွံ႔မည္၊ မည္သုိ႔မည္ပံု အဆံုးသတ္မည္တို႔ကိုလည္း ခန္႔မွန္းရန္ မကူညီႏုိင္။ ရလဒ္မ်ားမွာ အံ့ဘနန္း ျဖစ္ရေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ခ်င္မွ ေဆာင္မည္။ အတိတ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ျပီး ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္မ်ားသည္ အနာဂတ္တြင္ ျဖစ္ပြားလာႏုိင္ျခင္းႏွင့္ အေအးမိေရာဂါ ဗိုင္းရပ္စ္ကဲ့သို႔ ကူးစက္ ျပန္႔ႏွံ႕ႏုိင္ျခင္းတို႔ကို တားျမစ္ရန္လည္း မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကပါ။ ဖာမီက ရွင္းျပခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရး မည္သည္ ေဖာ္ျမဴလာမရွိ။ “သမုိင္းက သင္ခန္းစာကို ဘယ္သူမွ မယူၾကပါဘူး။” သူက ဆက္ေျပာျပသည္။ “တရားေသာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္အသစ္ေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနပါဦးမယ္။ ဆက္သြယ္ေရး မီဒီယာ အသစ္ေတြလည္း ရွိေနမွာပါ။ ဒါကေတာ့ လူ႔မေနာ၊ လူ႔သဘာ၀ပါ။ လူထုဟာ ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရျပီဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။”
သိန္းႏုိင္
ေမာကၡပညာေရး ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
အီဂ်စ္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား အီဂ်စ္ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္တံတုိင္းၾကီး ျပိဳလဲပ်က္စီးသည့္ ရိုက္ခတ္မႈမွသည္ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ဥေရာပတ၀ွမ္းလံုး ရုန္းကန္ေတာ္လွန္ျခင္း ျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားသည္ ပိုု၍ပို၍ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားကို ဆက္တိုက္ ျဖစ္ပြား ေစခဲ့ပါသည္။ ထပ္မံ၍ ျဖစ္ပြားရေလျပီ။ လူထုဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈ အလ်င္အျမန္ ျဖစ္ထြန္းလို႔လာေနသည္။ “ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ကူးစက္တတ္ပါရဲ႕” ရိုလာျမိဳ႕၊ မစ္ေဆာ္ရီသိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ တကၠသိုလ္မွ စစ္သမိုင္းပညာရွင္ ဂၽြန္မက္မန္းနပ္စ္က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။ “သမိုင္းကေန သင္ခန္းစာ ယူၾကဖို႔ရာ ဆိုရင္ အဲဒါ ဘယ္လိုပံုမ်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားခန္႔မွန္းလို႔ မရႏုိင္တာပါ။ ေၾကာက္စရာေပါ႔ေနာ။ တာ စလႊတ္လိုက္ျပီဆိုတာနဲ႔ အင္အားေတြဟာ ဘယ္ေနရာေတြအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႔ သြားႏုိင္တယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားလို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။” အဦးအစ သမုိင္း ဥပမာအေနျဖင့္ ျဗိတိန္အင္ပါယာကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ဖူးေသာ အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးကို ျပရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ၁၇၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ေအာင္ပြဲ၀င္ႏုိင္မႈေၾကာင့္ ျပင္သစ္မ်ားအတြက္ အားတက္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ခဲ့ျပီး သူတို႔ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရးကိုလည္း ၁၇၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဆြတ္ခူး ရယူႏုိင္ခဲ့ျပန္သည္။ ဤသည္မွာ သမုိင္းသုေတသီမ်ား၏ အျမင္တူေသာ သံုးသပ္ခ်က္တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ “တရားေသာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္အသစ္ေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနပါဦးမယ္။ ဆက္သြယ္ေရး မီဒီယာ အသစ္ေတြလည္း ရွိေနမွာပါ။ ဒါကေတာ့ လူ႔မေနာ၊ လူ႔သဘာ၀ပါ။ လူထုဟာ ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရျပီဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။” ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ေသာ ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ျပန္သည္။ ဖိႏွိပ္ခံ၊ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ မရွိရွာၾကေသာ အလယ္လတ္တန္း ေအာက္လႊာလူထုၾကီးက ဘုရင္လူး၀စ္ဖီလစ္၏ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားႏွင့္ အခြင့္ထူးခံ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ခဲ့ၾက၏။ ဘုရင္လူး၀စ္ဖီလစ္ တုိင္းျပည္မွ ထြက္ေျပးရသည္ႏွင့္ ေတာ္လွန္မႈ အစဥ္အတန္းၾကီးမွာ ဂ်ာမဏီသို႔ ကူးစက္ခဲ့ေလျပီ။ လူထု၏ တအံုေႏြးေႏြး၊ ၾကိမ္မီးအံု ပူေဆြးေသာကမ်ားကလည္း ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ အဆင့္သင့္ ရွိေနခဲ့သည္ေပပဲ။
ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈမ်ားမွာ ရပ္မနားႏုိင္ေသး။ ထိုမွဆက္လက္၍ ၾသစၾထီးယား၊ ပိုလန္၊ ရုရွား၊ အီတလီတို႔ကို ေက်ာ္လြန္ျပန္႔ပြား ေတာ္လွန္ခဲ့ေခ်ျပီ။ “တစ္ခုကေန တစ္ခုဆီကို ဆက္တိုက္ကူးစက္ျပန႔္ပြားခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ။” မက္မန္နပ္စ္ကဆို၏။ “လူထုက ျပင္သစ္မွာ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရျပီ။ ေအး... ဟုတ္တယ္ေဟ့၊ လုပ္လို႔ရသားပဲ။ အခ်ိန္က်ျပီလို႔လည္း ထင္တယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ေတာမီးေလာင္သလို ေတာ္လွန္ေရးဟာ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားခဲ့ဖူးပါရဲ႕။” အျခားေသာ သာဓကမ်ားေဆာင္ပါအံ့။ ရက္စက္ေသာ အာဏာရွင္ အေမရိကန္ အစိုးရကို မေက်နပ္သျဖင့္ ၁၈၆၀ ခုႏွစ္တြင္ ေတာင္ကာရိုလိုင္းနာနယ္ ခြဲထြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အယ္ဘားမာ၊ မစၥစၥပီႏွင့္ အျခားေတာင္ပိုင္း ျပည္နယ္မ်ားက လုိက္ပါခြဲထြက္ခဲ့ၾကသည့္ ဒိုမီႏိုသက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ပြားရေလေတာ့၏။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္တံတိုင္းၾကီး ျပိဳလဲခဲ့ရသည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ၾကေသာ ပိုလန္၊ ရိုေမးနီးယား၊ ဟန္ေဂရီ၊ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီးယားႏွင့္ ဘူလ္ေဂးရီးယားႏိုင္ငံမ်ား၏ ေတာ္လွန္ေရးလိႈင္း ရိုက္ခတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ပင္တည္း။ ယခုျဖစ္ပြားေနေသာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အေျခအေနမွာ မတူေသာ ေနာက္ခံ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမ်ား ရွိေနပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း အတိတ္ကာလမ်ား၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ဆင္တူလြန္း ေပသည္ဟု ေကာ္နဲတကၠသုိလ္မွ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အီဂ်စ္သမိုင္းပညာရွင္ ဇအဒ္ဖာမီက ဆို၏။ အျခားေသာ ကူးစက္တတ္သည့္ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ယခုပုန္ကန္မႈမွာလည္း ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အာဏာရွင္တို႔အေပၚ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား တအံုေႏြးေႏြး စုေဆာင္းခဲ့ရသည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားစြာကပင္ စတင္ခဲ့ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။ ျမိဳ႔ရြာအႏွံ႕ က်ယ္ျပန္႔လာေတာ့၏။ အျခားေသာ ယဥ္ေက်းမႈပံုစံမ်ား ေျပာင္းလဲရျခင္း၌လည္း ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းေသာ ကာလမ်ားမွာ မီးပြားကို ေစာင့္ေနသည္ႏွင့္ တူေတာ့သည္။ ဆက္တိုက္ ျပိဳလဲလာေနသည့္ ဒိုမီႏိုျဖစ္စဥ္မ်ားက ရိုက္ခတ္မည္မွာ ေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲ။ ယခုျဖစ္စဥ္၏ မီးပြားမွာ ဒီဇင္ဘာလလယ္ေလာက္က မိမိကိုယ္ကို မီးရိႈ႕ခဲ့ရွာေသာ တူနီးရွား ဆႏၵျပသမား တစ္ဦးရယ္ပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆႏၵျပမႈမ်ားက အလ်င္အျမန္ပင္ တူနီးရွား သမၼတကို ထြက္ေျပးေစရသည္ အထိပင္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အလားတူ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ကူးစက္ခဲ့ေတာ့သည္။ တစ္ခုတည္းေသာ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္မႈမွသည္ ကူးစက္လာေစရန္အတြက္ အဓိက ေသာ့ခ်က္ကား “ဆက္သြယ္ေရး” ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဖာမီက ထပ္ေလာင္းရွင္းျပသည္။ ၁၈၄၈ ခုႏွစ္တြင္မူ မ်ားမၾကာေသးမီက တီထြင္ခဲ့ေသာ တယ္လီဂရဖ္ ေၾကးနန္းစနစ္ပင္ျဖစ္သည္။ ပံုႏွိပ္ သတင္းစာမ်ားႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံတ၀ွမ္း ျဖစ္ပ်က္ေနမႈမ်ားကို ျပည္သူလူထုအတြက္ သတင္း သဲလြန္စမ်ား ေပးႏုိင္ခဲ့ေလျခင္း။
ယေန႔တြင္မူ ေဖ့စ္ဘြတ္၊ ယူက်ဳ႕ႏွင့္ တြစ္တာ။ အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္ေရးမ်ား ဖ်က္ဆီး ခံရေသာ အခါတြင္မူ အီဂ်စ္ ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ မူလ လက္ေဟာင္းနည္းမ်ားျဖင့္ သတင္းဆက္ခဲ့ျပန္သည္။ ဘာလုပ္ ၾကမည္ကို ပံုႏွိပ္ ျဖန္႔ေ၀ၾကျခင္းပင္။ ေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈ ကူးစက္သည္ဟု ဆိုရာ၀ယ္ လူထု၏သည္းေျခတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ စိတ္အင္အားတို႔ ရလိုက္ျခင္းက အဓိကဟု ဆိုရေခ်မည္။ မိမိတို႔ႏွင့္ အေျခအေနခ်င္းတူညီေသာ အျခားတုိင္းျပည္ လူထုက ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကေလျခင္း။ .... ထုိ႔ျပင္တ၀.... ေအာင္ပြဲခံ ေနၾကေလျခင္း။ “သူတို႔လည္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ပံုစံပါလားလို႔ လူထုက သိျမင္လာတယ္။ တကယ္ကို ျဖစ္ႏုိင္တာပဲလို႔ ျမင္လာၾကတယ္။” ဖာမီက ဆို၏။ “ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ အတားအဆီးကို ခြါခ် ေပးလိုက္သလိုပါပဲ။” သမုိင္းက မတတ္ႏုိင္သည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ရွိေလသည္။ ကၽြမ္းက်င္သူ၊ ပညာရွင္ဆိုသူမ်ားက ေတာ္လွန္ေရး မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚမည္ဟု ေဟာကိန္းထုတ္ရန္ သမုိင္းက မလုပ္ေပးႏုိင္ပါ။ မည္မွ်အထိ ျပန္႔ႏွံ႔မည္၊ မည္သုိ႔မည္ပံု အဆံုးသတ္မည္တို႔ကိုလည္း ခန္႔မွန္းရန္ မကူညီႏုိင္။ ရလဒ္မ်ားမွာ အံ့ဘနန္း ျဖစ္ရေလ့ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္ခ်င္မွ ေဆာင္မည္။ အတိတ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ျပီး ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္မ်ားသည္ အနာဂတ္တြင္ ျဖစ္ပြားလာႏုိင္ျခင္းႏွင့္ အေအးမိေရာဂါ ဗိုင္းရပ္စ္ကဲ့သို႔ ကူးစက္ ျပန္႔ႏွံ႕ႏုိင္ျခင္းတို႔ကို တားျမစ္ရန္လည္း မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကပါ။ ဖာမီက ရွင္းျပခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရး မည္သည္ ေဖာ္ျမဴလာမရွိ။ “သမုိင္းက သင္ခန္းစာကို ဘယ္သူမွ မယူၾကပါဘူး။” သူက ဆက္ေျပာျပသည္။ “တရားေသာ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈ အသစ္အသစ္ေတြ အျမဲတမ္း ရွိေနပါဦးမယ္။ ဆက္သြယ္ေရး မီဒီယာ အသစ္ေတြလည္း ရွိေနမွာပါ။ ဒါကေတာ့ လူ႔မေနာ၊ လူ႔သဘာ၀ပါ။ လူထုဟာ ဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံရျပီဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။”
သိန္းႏုိင္
ေမာကၡပညာေရး ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
Sunday, February 13, 2011
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ( ၉၆ ) ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ အမွတ္တရ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓါတ္ပံုပါ ျမန္မာႏိုင္ငံသံုးေငြေၾကးမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ( ၉၆ ) ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ အမွတ္တရ အျဖစ္တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
Thursday, February 10, 2011
ပတ္စပို ႔လုပ္မည့္ျမန္မာအလုပ္သမားတစ္ရာေက်ာ္ မဲေဆာက္မွာအခက္ၾကံဳေန
မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ
ေကာ့ေသာင္းျမိဳ႕သို႕ယာယီပတ္စပို႕စ္ လုပ္ကိုင္ရန္သြားၾကမည့္အလုပ္သမား ၁၀၈
ဦးတို႕အားထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕က မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ ထြက္ခြာခြင့္မျပဳပဲ
ေႏွာက္ယွက္ေနျပီး ကုမၸဏီမွကုိယ္စားလွယ္ပြဲစားတစ္ဦးအား မဲေဆာက္ျမိဳ ့မွ
ျပည္ႏွင့္ဒဏ္ေပးလိုက္သည္။
ျပီးခဲ့သည့္ေဖေဖၚ၀ါရီ ၄ ရက္ေန ့က ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕မွ ယာယီပတ္စပို ့အက်ိဳးေဆာင္ကုမၸဏီမွ ကုိယ္စားလွယ္ ပြဲစား ကိုကိုေမာင္ ဆိုသူက မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ ယာယီပတ္စပို ့ေလွ်ာက္ထားသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၁၀၈ ဦး တို႕အား ဘန႔္ေဆာင္ကြဲရပ္ကြက္တြင္ စုေဆာင္းျပီး ကားေပၚသို႕တင္ေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းက သက္္ဆိုင္ရာသို႕ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
ဘန္႔ေဆာင္ကြဲရပ္ကြက္ ရြာလူၾကီးႏွင့္ရပ္ကြက္လႈပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားႏွင့္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ား
အသင္း၀င္ အိုမီဂါအလုပ္ရံုပိုင္ရွင္၊ TK အလုပ္ရုံပိုင္ရွင္ႏွင့္PEPSI ႏွင့္ကြန္တံု အလုပ္ရုပ္ပိုင္ရွင္တို႔က မဲေဆာက္ရဲမ်ားႏွင့္အတူ အေရးယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လ၀က၊ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေရးရံုးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး အစရိွသည့္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားက အလုပ္သမားမ်ားတစ္ဦးခ်င္းစီတုိ႔၏ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအား ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ စစ္ေဆးခဲ့ရာ အလုပ္သမားမ်ားလက္၀ယ္ရွိေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအားလံုးတုိ႕မွာ တရား၀င္အစစ္အမွန္မ်ား အျဖစ္ေတ႔ြရွိခဲ့သည္။ ယာယီပတ္စပို႕စ္ ့လုပ္ရန္ထြက္ခြာၾကမည့္အလုပ္သမားမ်ားမွာ အထက္ပါစက္ရံုမ်ားမွျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ရဲစခန္းတြင္ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳေသာ္လည္း အလုပ္သမားမ်ားအား မဲေဆာက္ရဲစခန္းေရွ႕ ေျမကြက္လပ္တြင္ တစ္ေနကုန္ထားခဲ့ျပီး ညဥ္႔ ၁၂နာရီခန္ ့တြင္ တရုတ္ဘံုေက်ာင္းတစ္ခု၌တစ္ညအိပ္ေစခဲ့သည္။ ယခုအခါ၀တ္အလန္ဟူသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္သေဘာမ်ိဳးေနထိုင္ေနၾကရသည္။ ကုမၸဏီ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသူ ကိုကုိေမာင္က
“က်ေနာ့္ကို Work Permit က သားေရအိပ္ခ်ဳပ္လုပ္တဲ့အလုပ္နဲ ့လုပ္ထားတာပါ။ ဒီအလုပ္နဲ႕က တျခားစီျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ တရားရံုးက ၅ရက္ေန႔မွာ ဒဏ္ေငြဘတ္ ၈၀၀ ခ်မွတ္ျပီးေတာ့ ျပန္လႊတ္ပါတယ္၊ အဲဒါကို အိုမီဂါအုပ္စုေတြက မေက်နပ္တဲ့အတြက္ လ၀က ကိုထပ္ျပီးေခၚသြားပါတယ္။ က်ေနာ့္စာအုပ္မွာ တံုးထုျပီးေတာ့ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္စာအုပ္ သံုးမရေတာ့ဘူးလုိ ့လည္းေျပာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို Thai Myanmar Enterprise ကုမၸဏီက တရား၀င္လုပ္ကုိင္ခြင့္ စာရြက္စာတမ္းနဲ ့က်ေနာ္လူလာေခၚတာပါ။ ထိုင္းနဲ ့ျမန္မာအစိုးရတုိ႕ အေကာင္အထည္ေဖၚေနတာကို မဲေဆာက္ကုန္သည္ၾကီးမ်ားအသင္းက လာျပီးေႏွာက္ယွက္တာပါ၊ သူတို႕ကဒီအလုပ္သမားေတြ ပတ္စပို႔လုပ္ဖ႔ိုကိုလံုး၀မလိုလားဘူးျဖစ္ေနပါတယ္” ဟုေျပာဆိုသည္။
အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံသည့္ သေဘာျဖင့္ ၀တ္အလန္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းတြင္ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား မေႏြေႏြလိႈင္က“ က်မတို႕ကို ဘန္ေကာက္က ပတ္စပို႕စ္ပြဲစား ကိုကိုေမာင္က ၅၅၀၀ ဘတ္ႏုန္းနဲ႕ ပတ္စပို႕လုပ္ေပးဖို႕အတြက္လာေခၚတာပါ၊ ခုက်မတို႕ကို စက္ရံုေတြက ထိုင္းသူေဌးမေတြလာျပီးစာရြက္ေတြကို လာလုယူၾကတယ္၊ ဆဲၾကတယ္၊ က်မတို႕ကို သူတို႕လက္ခုပ္ထဲကေရလို သေဘာထားျပီး လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ မဲေဆာက္က ဘယ္အဖြဲ႕ကမွအကူအညီေပးတာမရွိဘူးေသးဘူး၊ ဒီေန႕တစ္ေနကုန္ျမိဳ႕ပိုင္ရံုးမွာထိုင္ေနရတယ္” ဟုေျပာသည္။
အဆိုပါ ပြဲစား ေမာင္ေမာင္ ေၾကာင့္ ျပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ေန ့က မဲေဆာက္ႏွင့္ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕တို ့မွ ရေနာင္းျမိဳ႕သို ့ယာယီပတ္စပို ့လုပ္ကိုင္ရန္ သြားခဲ့ၾကစဥ္ စာရြက္စာတမ္းအတုမ်ားေၾကာင့္ျမန္မာအလုပ္သမား ၇၈ ဦးမွာ ျမန္မာျပည္ဘက္သို ့ဖမ္းဆီးျပန္ပို ့ခံခဲ့ရျပီးျဖစ္သည္။
ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ပတ္စပို ့ကုမၸဏီ တစ္ခုမွ အမည္မေဖၚလုိသည့္ ျမန္မာဒါရိုက္တာတစ္ဦက“အယင္
တစ္ခါလည္း ဒီ ကိုကိုေမာင္ ဆိုတဲ ့ေကာင္က Ocean Sun co,ltd ကုမၸဏီ အမည္ခံျပီး မဟာထိုင္းစာရြက္
အတုနဲ ့လုပ္သြားတယ္၊ ခုတစ္ခါလည္း Thai Myanmar Enterprise ကုမၸဏီ ဆိုျပီးလုပ္ျပန္ျပီ၊ ကုမၸဏီ
ကိုတစ္ျပားမွမသြင္းပဲ ဒီေကာင္ ေကာက္လုပ္ေနတာ။ကုမၸဏီ ကို သူ ေငြသြင္းထားရင္ ဒီေလာက္ ဘယ္ၾကာ
မလဲ၊က်ေနာ္ေတာ့မထင္ ဘူးဗ်”ဟုေျပာသည္။
အလုပ္သမားမ်ား ရေနာင္းသို ့မထြက္ခြာမီ အခန္းစုေပါင္းငွါးရမး္ျပီး အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ တို ့အား ထည့္ထားခဲ့သည္။ ထိုအခန္းကို ယမန္ေန ့နံနက္ပိုင္းက အိုမီဂါအလုပ္ရံုမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ၄င္းတို ့စက္ရံုမွ ပစၥည္းမ်ားအား ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ခိုးယူထားပါက တရားစြဲႏိုင္ရန္ သံဇကာမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ကာရံ လိုက္သျဖင့္မည္သူမွ မိမိပစၥည္းမ်ားကိုယူ၍မရေတာ့ေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္သူတစ္ဦးကေျပာသည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ တရား၀င္စာရြက္စာတမ္းမ်ာအား မဲေဆာက္ရဲစခန္းတြင္ ျပီးခဲ့သည့္ စေနေနက အမည္မသိအမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးသိမ္းယူထားေၾကာင္း ၄င္းစာရြက္စာတမ္းမ်ားမရမခ်င္း ယခုေနထိုင္သည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ အလုပ္သမားမ်ားထြက္ခြာမည္မဟုတ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။
တာ့ခရိုင္၊မဲေဆာက္တြင္ အစိုးရက တစ္ေန ့လုပ္အားခ ယခင္၁၅၉ဘတ္သတ္မွတ္ထားသည္။ ၂၀၁၁တြင္ တစ္ေန႔လုပ္အားခ ၁၆၂ဘတ္ သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား တစ္ေန ့၈နာရီလုပ္အားခ ၇၀ ၀န္းက်င္သာရရွိၾကသည္။ မဲေဆာက္တြင္ အလုပ္ရံုႏွင့္အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္းေပါင္း ၅၀၀ေက်ာ္၀န္းက်င္ရွိသည့္အနက္ မည္သည့္အလုပ္ရံုကမွ အစိုးရသတ္မွတ္ေစ်းမေပးေခ်။ထို ့ေၾကာင့္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ရရွိျပီးပါက တစ္ေန႔လုပ္အားဘတ္၂၀၀ ၀န္းက်င္ရရွိၾကေသာဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ႏွင့္ အျခားျမိဳ႕ၾကီးမ်ားသို ့သြားေရာက္လိုၾကေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။
ျပီးခဲ့သည့္ေဖေဖၚ၀ါရီ ၄ ရက္ေန ့က ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕မွ ယာယီပတ္စပို ့အက်ိဳးေဆာင္ကုမၸဏီမွ ကုိယ္စားလွယ္ ပြဲစား ကိုကိုေမာင္ ဆိုသူက မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ ယာယီပတ္စပို ့ေလွ်ာက္ထားသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၁၀၈ ဦး တို႕အား ဘန႔္ေဆာင္ကြဲရပ္ကြက္တြင္ စုေဆာင္းျပီး ကားေပၚသို႕တင္ေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းက သက္္ဆိုင္ရာသို႕ေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။
ဘန္႔ေဆာင္ကြဲရပ္ကြက္ ရြာလူၾကီးႏွင့္ရပ္ကြက္လႈပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားႏွင့္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ား
အသင္း၀င္ အိုမီဂါအလုပ္ရံုပိုင္ရွင္၊ TK အလုပ္ရုံပိုင္ရွင္ႏွင့္PEPSI ႏွင့္ကြန္တံု အလုပ္ရုပ္ပိုင္ရွင္တို႔က မဲေဆာက္ရဲမ်ားႏွင့္အတူ အေရးယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လ၀က၊ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေရးရံုးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရး အစရိွသည့္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားက အလုပ္သမားမ်ားတစ္ဦးခ်င္းစီတုိ႔၏ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအား ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ စစ္ေဆးခဲ့ရာ အလုပ္သမားမ်ားလက္၀ယ္ရွိေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားအားလံုးတုိ႕မွာ တရား၀င္အစစ္အမွန္မ်ား အျဖစ္ေတ႔ြရွိခဲ့သည္။ ယာယီပတ္စပို႕စ္ ့လုပ္ရန္ထြက္ခြာၾကမည့္အလုပ္သမားမ်ားမွာ အထက္ပါစက္ရံုမ်ားမွျဖစ္သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ရဲစခန္းတြင္ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းမျပဳေသာ္လည္း အလုပ္သမားမ်ားအား မဲေဆာက္ရဲစခန္းေရွ႕ ေျမကြက္လပ္တြင္ တစ္ေနကုန္ထားခဲ့ျပီး ညဥ္႔ ၁၂နာရီခန္ ့တြင္ တရုတ္ဘံုေက်ာင္းတစ္ခု၌တစ္ညအိပ္ေစခဲ့သည္။ ယခုအခါ၀တ္အလန္ဟူသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္သေဘာမ်ိဳးေနထိုင္ေနၾကရသည္။ ကုမၸဏီ ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသူ ကိုကုိေမာင္က
“က်ေနာ့္ကို Work Permit က သားေရအိပ္ခ်ဳပ္လုပ္တဲ့အလုပ္နဲ ့လုပ္ထားတာပါ။ ဒီအလုပ္နဲ႕က တျခားစီျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ တရားရံုးက ၅ရက္ေန႔မွာ ဒဏ္ေငြဘတ္ ၈၀၀ ခ်မွတ္ျပီးေတာ့ ျပန္လႊတ္ပါတယ္၊ အဲဒါကို အိုမီဂါအုပ္စုေတြက မေက်နပ္တဲ့အတြက္ လ၀က ကိုထပ္ျပီးေခၚသြားပါတယ္။ က်ေနာ့္စာအုပ္မွာ တံုးထုျပီးေတာ့ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္စာအုပ္ သံုးမရေတာ့ဘူးလုိ ့လည္းေျပာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို Thai Myanmar Enterprise ကုမၸဏီက တရား၀င္လုပ္ကုိင္ခြင့္ စာရြက္စာတမ္းနဲ ့က်ေနာ္လူလာေခၚတာပါ။ ထိုင္းနဲ ့ျမန္မာအစိုးရတုိ႕ အေကာင္အထည္ေဖၚေနတာကို မဲေဆာက္ကုန္သည္ၾကီးမ်ားအသင္းက လာျပီးေႏွာက္ယွက္တာပါ၊ သူတို႕ကဒီအလုပ္သမားေတြ ပတ္စပို႔လုပ္ဖ႔ိုကိုလံုး၀မလိုလားဘူးျဖစ္ေနပါတယ္” ဟုေျပာဆိုသည္။
အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံသည့္ သေဘာျဖင့္ ၀တ္အလန္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းတြင္ ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား မေႏြေႏြလိႈင္က“ က်မတို႕ကို ဘန္ေကာက္က ပတ္စပို႕စ္ပြဲစား ကိုကိုေမာင္က ၅၅၀၀ ဘတ္ႏုန္းနဲ႕ ပတ္စပို႕လုပ္ေပးဖို႕အတြက္လာေခၚတာပါ၊ ခုက်မတို႕ကို စက္ရံုေတြက ထိုင္းသူေဌးမေတြလာျပီးစာရြက္ေတြကို လာလုယူၾကတယ္၊ ဆဲၾကတယ္၊ က်မတို႕ကို သူတို႕လက္ခုပ္ထဲကေရလို သေဘာထားျပီး လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ မဲေဆာက္က ဘယ္အဖြဲ႕ကမွအကူအညီေပးတာမရွိဘူးေသးဘူး၊ ဒီေန႕တစ္ေနကုန္ျမိဳ႕ပိုင္ရံုးမွာထိုင္ေနရတယ္” ဟုေျပာသည္။
အဆိုပါ ပြဲစား ေမာင္ေမာင္ ေၾကာင့္ ျပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ ေန ့က မဲေဆာက္ႏွင့္ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕တို ့မွ ရေနာင္းျမိဳ႕သို ့ယာယီပတ္စပို ့လုပ္ကိုင္ရန္ သြားခဲ့ၾကစဥ္ စာရြက္စာတမ္းအတုမ်ားေၾကာင့္ျမန္မာအလုပ္သမား ၇၈ ဦးမွာ ျမန္မာျပည္ဘက္သို ့ဖမ္းဆီးျပန္ပို ့ခံခဲ့ရျပီးျဖစ္သည္။
ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ပတ္စပို ့ကုမၸဏီ တစ္ခုမွ အမည္မေဖၚလုိသည့္ ျမန္မာဒါရိုက္တာတစ္ဦက“အယင္
တစ္ခါလည္း ဒီ ကိုကိုေမာင္ ဆိုတဲ ့ေကာင္က Ocean Sun co,ltd ကုမၸဏီ အမည္ခံျပီး မဟာထိုင္းစာရြက္
အတုနဲ ့လုပ္သြားတယ္၊ ခုတစ္ခါလည္း Thai Myanmar Enterprise ကုမၸဏီ ဆိုျပီးလုပ္ျပန္ျပီ၊ ကုမၸဏီ
ကိုတစ္ျပားမွမသြင္းပဲ ဒီေကာင္ ေကာက္လုပ္ေနတာ။ကုမၸဏီ ကို သူ ေငြသြင္းထားရင္ ဒီေလာက္ ဘယ္ၾကာ
မလဲ၊က်ေနာ္ေတာ့မထင္ ဘူးဗ်”ဟုေျပာသည္။
အလုပ္သမားမ်ား ရေနာင္းသို ့မထြက္ခြာမီ အခန္းစုေပါင္းငွါးရမး္ျပီး အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ တို ့အား ထည့္ထားခဲ့သည္။ ထိုအခန္းကို ယမန္ေန ့နံနက္ပိုင္းက အိုမီဂါအလုပ္ရံုမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ၄င္းတို ့စက္ရံုမွ ပစၥည္းမ်ားအား ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား ခိုးယူထားပါက တရားစြဲႏိုင္ရန္ သံဇကာမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ကာရံ လိုက္သျဖင့္မည္သူမွ မိမိပစၥည္းမ်ားကိုယူ၍မရေတာ့ေၾကာင္း အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္သူတစ္ဦးကေျပာသည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ တရား၀င္စာရြက္စာတမ္းမ်ာအား မဲေဆာက္ရဲစခန္းတြင္ ျပီးခဲ့သည့္ စေနေနက အမည္မသိအမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦးသိမ္းယူထားေၾကာင္း ၄င္းစာရြက္စာတမ္းမ်ားမရမခ်င္း ယခုေနထိုင္သည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ အလုပ္သမားမ်ားထြက္ခြာမည္မဟုတ္ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။
တာ့ခရိုင္၊မဲေဆာက္တြင္ အစိုးရက တစ္ေန ့လုပ္အားခ ယခင္၁၅၉ဘတ္သတ္မွတ္ထားသည္။ ၂၀၁၁တြင္ တစ္ေန႔လုပ္အားခ ၁၆၂ဘတ္ သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္းျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား တစ္ေန ့၈နာရီလုပ္အားခ ၇၀ ၀န္းက်င္သာရရွိၾကသည္။ မဲေဆာက္တြင္ အလုပ္ရံုႏွင့္အိမ္တြင္းမႈလုပ္ငန္းေပါင္း ၅၀၀ေက်ာ္၀န္းက်င္ရွိသည့္အနက္ မည္သည့္အလုပ္ရံုကမွ အစိုးရသတ္မွတ္ေစ်းမေပးေခ်။ထို ့ေၾကာင့္ မဲေဆာက္ျမိဳ႕မွျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ရရွိျပီးပါက တစ္ေန႔လုပ္အားဘတ္၂၀၀ ၀န္းက်င္ရရွိၾကေသာဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ႏွင့္ အျခားျမိဳ႕ၾကီးမ်ားသို ့သြားေရာက္လိုၾကေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားကေျပာသည္။
ယခုထိုင္းစံေတာ္ခ်ိန္ ၆နာရီတြင္ ကိုေက်ာ္ဇင္လတ္၊ကိုနိုင္သိန္း မခင္ေခ်ာစုလွိဳင္ ႏွင့္ အမည္မသိ အလုပ္သမတစ္ဦးတို ့အား စစ္ေဆးစရာရွိသည္ဆိုျပီး ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားကေခၚယူသြားသည္။ အလုပ္သမားမ်ားအားလံုးတုိ ့အား မဲေဆာက္ျမိဳ႕ပိုင္ရံုးတြင္ ညအိပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ဘန္ေခအရပ္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ ထိုင္းတာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက မဲေဆာက္သို႕ ့လာေရာက္ေျဖရွင္းေနေၾကာင္း ယခု သိရွိရသည္။
ဦးေက်ာ္ေသာင္း စံုစမ္းေရးသားေပးပို႕သည္။
http://anyarnwaytamarmyay.blogspot.com/ မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
Tuesday, February 1, 2011
အန္တီစု က်န္းမာေရးျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာ
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေထြေထြအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
သည္ ရက္သတၱပတ္ခန္႔က်န္းမာေရးမေကာင္းသျဖင့္ အနားယူေနရာမွ ၂၊ ၂၊ ၂၀၁၁
ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္သြားသျဖင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရံုးသို႔
ျပန္လည္တက္ေရာက္ႏိုင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္းသတင္း ရရွိပါ သည္။အမတ္႐ႈးတို႔ရဲ ႔ လြတ္ေတာ္
က်ီးကို ဘုတ္ေျမာက္ ၊ ဘုတ္ကို က်ီးေျမာက္တဲ့ လြတ္ေတာ္ ဥကၠဌ ေရြးပြဲ အသံဖိုင္ပါ။
0131205700.wav
0131210300.wav
0131211300.wav
Subscribe to:
Posts (Atom)