ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ နယူးေယာ့ခ္ ျမန္မာမိသားစုမ်ား ေတြ႔ဆံု

ဒီေန႔ မိုးသီး.... မနက္ျဖန္ က်ေတာ္တို႔လား

အခုတေလာ ၾကားေနရတဲ့သတင္းေတြ၊ ဖတ္ေနရတဲ့စာေတြေၾကာင့္ အမ်က္ေတြစူးတယ္။ သတင္းသမားပီပီ စာေရးခ်င္၊ ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ့္စာကအလိုမက်တာ၊ အျမင္မတူတာကိုခ်ေရးၿပီး၊ ဆူးေပါက္ေနမွာမို႔ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနလိုက္ေသး တယ္။ ကိုယ္႔အေတြ႔အၾကံဳ အေတြးအျမင္ကို ၿမိဳခ်လို႔ရေပမဲ့ အဆိုးဘက္ႏြယ္တဲ့အေတြးအေခၚနဲ႔ စာေတြပိုပိုမ်ားေနတာ
က်ေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳထားသလို စိတ္ထဲခံစားလာရတယ္။ သတင္းသမားတေယာက္ တာ

၀န္မေက်သလို ျဖစ္မွာစိုးလို႔
ကိုယ့္စိတ္ထဲရိွတာ ကြယ္၀ွက္လည္းမေန၊ ဟန္ေဆာင္ၿပီးလဲ ထိမ္းမေနခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေရးလိုက္ေတာ့ မယ္။
.......................

ဒီရက္ပိုင္းသတင္းေတြထဲမွာ ထိတ္ဆံုးကလႈတ္ခတ္တဲ့ သတင္းက ျပည္ပေရာက္ ABSDF ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေဟာင္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ အေမရိကားက ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ ၈၈ ေက်ာင္းသားတခ်ဳိ႕ ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးျဖစ္တယ္။ အမွန္ေတာ့
သူတို႔ မသြားခင္ကတဲက အျပင္မွာ ပူညံပူညံအခ်င္းမ်ားေနတာ။ ျပည္ပေရာက္ေက်ာင္းသားအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳသြား မွာလား?၊ ဘယ္သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး၊ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔၊ ဘာေတြေဆြးေႏြးမွာလဲ? ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ဆက္ဖမ္း ထားသလို၊ ျပည္တြင္း ၈၈ အုပ္စုေတြက ျပည္ပေက်ာင္းသားေတြ ဂုဏ္သိကၡာရိွရိွ ျပန္လာႏိုင္ေရးလုပ္ေနခ်ိန္၊ ဒီလိုခဲြျခား ၿပီး သြားသင့္သလား? ကခ်င္ စစ္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ ဒီလိုကာလသြားသင့္ရဲ့လား?၊ အျပင္မွာ လုပ္စရာကုန္ၿပီ လား? စတဲ့ စတဲ့ ေမးခြန္ေတြကို အင္တာနက္ခ်ပ္တင္ေတြ၊ အြန္လိုင္း Meetingေတြ၊ Debate ေတြနဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိထားပါတယ္။

က်ေနာ္ ကိုမိုးသီး၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုမူးသာတို႔နဲ႔ ေမးျမန္းၾကည့္ရသေလာက္ သူတို႔ဟာ ျပည္ပေရာက္၊ ဘယ္အဖြဲ႔၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳဘူး၊ မိမိကိုယ္ကို တာ၀န္ယူမႈ၊ ကိုယ္စားျပဳမႈနဲ႔ပဲ သြားမွာလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ ကိုယ့္ဖာ သာကိုယ္တာ၀န္ယူမႈနဲ႔ ျပည္ေတာ္၀င္ခရီးႏွင္တယ္ဆိုေပမဲ့ အားလံုးနီးပါးက ၈၈ေက်ာင္းသားေတြ၊ ၿပီးေတာ့ တခ်ိန္က၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူေတြပါ။

သူတို႔က ျပည္ပအင္အားစုေတြနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူးလို႔ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ၊ မဆိုင္လို႔ မရပါဘူး။ သူတို႔သြားတဲ့ခရီးက တျခား ႏိုင္ငံကို ေလာ္ဘီလုပ္ဘို႔သြားတဲ့ ခရီးမဟုတ္သလို၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိစၥသြားၾကတာ မဟုတ္ဘူး၊ မိသားစု၀င္တေယာက္ ေယာက္ အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ အေရးေပၚသြားေတြတာ မဟုတ္ဘူး။

၂၄ ႏွစ္ေလာက္ ျပည္ပမွာအေကာင္းအဆိုးေတြနဲ႔ေရာႁပြန္းေနထိုင္ၿပီး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ စစ္ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဒီမို ကေရစီေရးအတြက္၊(ေအာင္ျမင္တာ၊ မေအာင္ျမင္တာအသာထား) လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္။ မိုးထဲေလထဲမွာ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အင္မတန္တူတဲ့အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အင္မတန္မနီးစပ္တဲ့အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ခဲ့ေကာင္းလုပ္ခဲ့
သူေတြ ျဖစ္တယ္။

မိုးသီး တို႔ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔လိုပဲ ျပည္ပေရာက္ ၈၈ ေတာခိုသူေတြနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေတာခိုလာသူေတြ တိုင္းတပါးနဲ႔ နယ္စပ္ေဒသမွာ အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးအလုပ္ေတြ ေန႔ေန႔ညည ေတြးေတာ၊ ေျပာဆို၊ လုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား? တတိယႏိုင္ငံေတြေရာက္ေတာ့လည္း တဘက္က မိသားစုနဲ႔ ၀မ္းစာအတြက္ (အသက္ေတြ ႀကီးၿပီး၊ မလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့အလုပ္ေတြကို) ပင္ပင္ပမ္းပမ္းလုပ္ရင္း အေႂကြးေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနရတယ္။ တဘက္က ကိုယ္ယံု ၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေပၚဆက္လုပ္ရင္း (ကိုယ္မလုပ္ေတာင္လုပ္ေနသူေတြကိုအားေပး၊ ေထာက္ပံ့) ေနခဲ့ၾကတယ္။

ဒါဟာ ျဖစ္စဥ္အမွန္၊ တတိယႏိုင္ငံေရာက္ေနသူတိုင္း ခ်မ္းသာသူေတြ မဟုတ္သလို၊ ခ်မ္းသာေနသူတိုင္းကလည္း ျပည္ တြင္းက အေခ်ာင္သမား ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြလို ျဗဳန္းစားႀကီးႀကီးပြားခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ေခၽြးေတြ၊ ေလ့လာမႈ ေတြ၊ သီးခံစိတ္၊ လံု႔လ၊ ၀ီရိယေတြနဲ႔ အားထုတ္က်ဳိးပမ္းခဲ့ၾကတာပါ။

ငယ္ရြယ္ၿပီး၊ ပညာသင္ႏိုင္တဲ့ ျပည္ပေရာက္ ေတာ္လွန္ေရးေက်ာင္းသားေတြက ဆက္ၿပီးပညာသင္ႏိုင္ေပမဲ့၊ အသက္အ ရြယ္ရလာမွ တတိယႏိုင္ငံေရာက္သူေတြက မႏိုင္၀န္ထမ္း၊ အမ်ားတကာမလုပ္ခ်င္တဲ့၊ ကိုယ္လည္းစိတ္မ၀င္စားတဲ့ အ လုပ္ေတြကိုလုပ္ရင္း မိသားစု၀မ္းစာနဲ႔ သားသမီးေတြစနစ္တက် ႀကီးျပင္းႏိုင္ဘို႔ ေပးဆပ္ေနရတယ္။ ဒါကိုယ္ေတြ႔။ ဒီေန ရာမွာ၊ ႏိုင္ငံေရးတက္ႂကြသူေတြ မဟုတ္တဲ့၊ ျပည္ပမွာအေျခစိုက္ေနထိုင္တဲ့ သာမန္ ျမန္မာျပည္ဘြားညီအကိုေတြကို
ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။ အဲလို သာမန္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားျပည္သူေတြေတာင္ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရးကို တတ္စြမ္းသ ေလာက္ အားေပးကူညီၿပီး ပါ၀င္ေနတာေတြ ရိွပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ျပည္ပေရာက္တိုင္းအေခ်ာင္သမားေတြ မဟုတ္ဘူး။

ကိုမိုးသီးတို႔၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔ မွားတာမွန္တာ အပထား၊ သူတို႔စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ၊ အနစ္နာခံခဲ့တာ ကိုယ္ႏိုင္ငံအ တြက္ အခ်ိန္ေတြေပး၊ ေလ့လာၾကတာ၊ ေျပာဆိုၾကတာ၊ အာရုံႏွစ္ၿပီး လႈပ္ရွားေနတာကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳေပးရမယ္။
အတိတ္က သူတို႔မွားခဲ့တာကို သူတို႔ခံရမွာပဲ။ ဒါမျငင္းလိုဘူး။ သူတို႔မွားလို႔ တစံုလံုးခံခဲ့ရတာေတြလည္း မျငင္းလိုဘူး။ ဒါေပမဲ့၊ လူဆိုတာ အျမဲတန္းမမွားႏိုင္သလို၊ မွန္ေအာင္က်ဳိးစားလုပ္ကိုင္ေနသူေတြကို ကိုယ့္အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန ဆဲြခြာ ထုတ္ပယ္တာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ဘူး။ အျပစ္ရိွရင္လည္း အမ်ားကပစ္ထားမွာ မဟုတ္ဘူး။